20023002
20023002


– A o tyj wycieczce do mojigo miasta toście mi jeszcze nic niy połosprowiali.– Na to jeszcze przidzie czas, a to, że sie Kazik nazywosz, to tyż skuli tego miasta. Przeca tam twoj tata z mamom byli na wywczasach i potym tyś sie wzion na świecie.Teraz ci połosprowiom o laubie. Przedstow se, że tyn moj kamrat Sztefan z Niedobczyc miyszko jeszcze w staryj chałupie z czerwonyj cegły z prawdziwom, drzewianom laubom z przodku. Wiysz, co to jest lauba?– Wiym! Tako buda przed domym, przez kero sie do siyni wlazuje. Jak my byli kiedyś z tatom u ujca Johana w Boguszowicach, to żech tam widzioł tako lauba.– Psinco żeś widzioł! U Johana jest lauba murowano, a to ni ma to samo. W takij prawdziwyj drzewianyj laubie na Śląsku, obrośnytyj dzikim abo prawdziwym winym, to sie dzioły nojważniejsze rzeczy. W laubie sie cołki lato przesiadowało, bo tam ani hyc, ani dyszcz nic ci zrobić niy poradziył. To w laubie my za bajtli słuchali opowiostek o rostolicznych straszkach, kere nom nasz starzik fondowoł, w laubie starka masło działali, a w kolybce dycko leżoł moj najmłodszy bracik. W laubie chopy dycko przi piwie siedzieli, w szkata grali, stare dzieje starziki wspominali. Do takij lauby umioł żeś sie schronić w piyrszo lepszyj chałupie, jak żeś dejmy na to szoł z kościoła i jako ulicha cie dopadła, bo lauba dycko miała ławki do siednycio i otwarto była dlo kożdego. W laubie sie dycko zolyciyło. Powiym ci, że w laubie żech piyrszy roz kusku od starki Reginy dostoł. W soboty na wieczor, abo i w niedziele, jak żech w nij ze starkom siedzioł, to z pora miejsc na wsi dochodziyło granie na cyji i śpiywanie, i to tyż z laubów, kere kożdo chałupa musiała mieć.Powiym ci, Kazik, jak jo ujrzoł ta staro chałupa z laubom u Sztefana, to do chałupy żech już lyść niy chcioł. Siedli my se w laubie na ławkach przi kawie i zaroz wszystki stare wspomniynia wrociyły.

Komentarze

Dodaj komentarz