20024603
20024603


Jak jeszcze Żydziynta w Palestynie żyli,To ciyngiym z Filistynami wojna kludziyli.Fligrow, bombow i kanonow, to sie wtedy niy znało,Ale czym wojok umioł żgać i prać, na wojna sie brało.A Filistyni mieli Goliata, olbrzima,To tyż król ze swojimi lojtnantami,Ze strachu trzyńśli przed nim galotami.Łon ryczoł jak Styntor, a pysk mioł jak wrota,Aż tu od Żydkow wychodzi siyrota.Dawid mu było na miano.Bez galot, bosy,Ni mioł ani wideł, ani siyrpa, ani kosy.Jedno co mioł, to dobre sumiynie,Zaś w rynce mioł trzi słuszne kamiynie.Tyn Dawid prziszoł do króla i prawi:Mości królu, Goliat, tyn soroń, tyn Wos przezywo,Jo sie go niy boja!Pozwol, królu, a ta wojna śnim na pewno obstoja...I poszoł.Goliat, jak Dawida łoboczył,Wrzeszczy:Podź sam yno, ty diosecki najduchu!Dawid na to nic niy pedzioł,Wyciągnył szlojder, namierził i puściył.Trefiył Goliata w paszczynka.O jeje, jeje!Krew z gymby i nosa jak z plompy sie leje...I umar tyn „klupa”Wtedy król do Dawida prziskoczył i padoł:Dawid! Tyś nas wyretowoł...!I zaroz winym go czynstowoł,A potym go swojim porucznikiym mianowoł...- Byda musioł, starziku, co wieczor prziść do was, bo mi sie to tyż podobało. Możno jeszcze wiyncyj takich bojek znocie.- Jak żech był tak stary jak ty, toch starki niy prosiył o bojki, yno som żech se czytoł. Tela jest piyknych książek, a ty yno w tyn szklany ekran zaglondosz i oczy se psujesz. Chyć sie Kazik czytanio, a lepij na tym wyńdziesz.

Komentarze

Dodaj komentarz