Jo sie zaroz fuknył i godom: jakie z nos chachary, czy my som jaki obtargańce, czy co? Aniela, wiycie - ta, co na kympie miyszko, nojbardzij oczytano, zaroz wyciągła słownik i czyto cołkij klasie: chachary - obelżywe słowo śląskie... Pani sie zaroz tłumaczyła, że to pedziała w przijaznym tonie. Powiydzcie mi teraz, jak to rychtyk z tymi chacharami jest, bo co jedyn to inaczyj te słowo tłumaczył.- No bo tak jest, Kaziczku, chachor to jest chachor i dycko nim bydzie. Downij to tak godali na takich szmaciorzy, obtargańcow, łożyrokow, złodziei, elwrow i rostomajnto inkszo gadzina. Jak kery baba biył, to był chachor, jak majątek przekondowoł, to godali: schacharził sie, jak jako dziołcha godała z takim synkiym, kery był licho łobleczony, z biydy dejmy na to, to baby na wsi szeptały: z takim chacharym sie zadowo... Tak widzisz, rostomajńcie se to ludzie tłumaczyli, bo w śląskij godce jest tela możliwości, że w żodnyj inkszyj tego niy znojdziesz.Dzisioj chachary niy łażom po chałupach jedzynio żebrać ani w hasiokach niy grzebiom. Ci, co tak muszom robić, to som biydoki, niy chachary. Chachary to dzisioj jeżdżom piyknymi autami i elegancko łobleczyni.Pamiyntosz, Kazik, jak żech roz jechoł na kole po muszora do lasa? Wtedy żech był na leśnyj drodze i coś mie zamorziło. Wjechoł żech za taki gynsty świyrczok i swoji robia, a tu za chwilka stanył jakiś mercyjdes i wyloz śniego „panoczek”, otworził bagażnik i wyjon dwa ciynżki miechy plastikowe, kere gibko fronknył pod tyn moj świyrczok i jeszcze warcij odjechoł z tego miejsca. Jo myśloł, że to jakiś gangster i jakigo trupa prziwioz, bo tela teraz chacharstwa na świecie, ale kaj tam, pełno krauzow, biksow, flaszek i inkszego chadziajstwa.No i niydowno żech tego „panoczka” trefiył, dobrze, żech mu sie przijrzoł wtedy. Jeździył wozkiym, ze swojom wymalowanom i obwieszonom ketami babom po tym wielkim sklepie na Maroku i ciepali do niego, co popadnie. Już mie kusiło, żeby mu pedzieć, coby wiyncyj tych krauzow nakupiył, bo w tym lesie na Gzelu jest jeszcze dużo miejsca na jego śmieci, ale ugryz żech sie w jynzyk i pomyśloł, że do chacharow sie niy odzywom.Mioł żech pecha na tego usmolonego panoczka, bo na parkingu żech go juzaś trefiył. Ladowoł tyn swoj towor do kofra i prziszoł ku nimu jakiś bajtel licho łobleczony i prosi go o jedna żymła. Tyn sie szpetnie na niego wejrzoł i padoł: zmiatej stąd, chacharze...!No i być tu teraz, Kazik mądry! Niy umia ci tak doprowdy pedzieć, jak dzisioj chachor wyglondo. Myśla jednak, że idzie go poznać, niy po oblyczce, ale po tym, co robi.
Komentarze