20030304
20030304


Z tego 10 razy żech boł za drużby i 15 razy za starosty. No i jedyn roz żech tyż boł za młodego pana, ale to było doś downo. Łod tamtego czasu to mi yno ciasno westa została i portret ślubny. No i jeszcze mi została moja ślubno babeczka, ale musza wom pedzieć, że jednak downij te wesela były blank inaksze. Dzisiej na tyn przikłod młodzi zamówiom sala w remizie abo restauracji i tam łodprowiają swoji weseli. A piyrwej weseli sie dycki odbywało w doma u młodej pani. No ale piyrwej tyż były blank inaksze zolyty. Jak nom opowiadoł Zefek od ujka Kosztanta, jak on piyrszy roz prziszoł na zolyty do swoij Maryjki, to matka naszykowała mu wieczerzo. A potym to yno chodziyła po izbie i ciyngym dowała pozor, czy łon ta łyżka po jydzyniu obliże, abo jom nie obliże. Jak jom obliże, to bydzie dobry gospodorz, a jak jom nie obliże, to bydzie ciaprok. Potym mu dali kieliszek gorzołki i dowali pozor, czy łon go wypije na roz, abo na dwa razy. Jak go wypije na roz, toż to Ponboczku świynty bydzie łożyrok, a jak na dwa razy, to coś tam z niego bydzie. A jak Zefek szoł ze zolytow du dom, to łobie stanyły do łokna i zaglondały, czy łon sie jeszcze łobejży na chałupa. Jak sie łobejży, to bydzie tyn istny. No a Zefek sie łobejżoł. W dziyń weselo u Maryjki w doma już od samego rana boł rojmong. Piyrsze prziszły ciotki, bo kożdo chciała dać Maryjce dobro rada na nowo droga życio. Piyrwszo ciotka radzi Maryjce tak: idź na plac i pogoń kury, a jak kero kura straci piórko, to weź i wroś sie go za cyci, to bydziesz dycki wyzgierno i leko jak te piórko. Drugo ciotka radzi tak: Maryjko, niż pójdziesz z nim do kościoła, to wsyp się do kapsy łyżeczka cukru. Wtedy bydziesz miała z nim słodkie życie. A jak już młodo pani była nastrojono, to przijechoł młody pon ze starostom i z gościami. Prziszli pod dwiyrze, klupiom, klampiom, a tam nic. Starosta zawołoł: Hej, ludzie! Co wy tam robicie?! Słońce świyci, a wy jeszcze śpicie. Otwarły sie dźwiyrze, a w nich starosta od młodej pani i sie pyto, po co żeście tu prziśli. Panoczku, my szukomy taki piykny kwiotuszek do tego gryfnego karlusa. Za chwila przyprowadziyli tako mało dziołszka i pytajom się: Czy to je tyn kwiotuszek, kerego szukocie? Ale kaj tam, dyć to je dopiyro pynczek. Potym przyprowadziyli tako stareczka i pytajom: Czy to je tyn kwiotuszek? Ale kaj tam, dyć tyn kwiotuszek już je zwiyndły. Potym prziszła piyrwszo drużka i godo: Moi panowie starostowie, taki dekret niy łod ludzi i niy łod ojców wypod, że tyn pon młody pannie młodej przipodł. Młoda pani prosi, żeby sie pon młody nie smucił i 100 zł na wionek wrzucił. A jak 100 zł nie bydzie, to młodo pani z izby nie wyńdzie. Młody pon położoł na talyrz piyniądze, a drużka na to: Bóg zapłać za takie małe piyniądze. Jakby nasza Maryjka u mamy gynsi pasała, jagody zbiyrała, toby wiyncyj piyniyndzy miała.Młody pon wyciągnoł z kapsy pudełko, a w nim złote załośnice. Starosta młodej pani padoł, że Maryjka jest wiyncyj we wercie. Młody pon wyciągnoł z drugij kapsy złoty pierściyń z brylantym. Starosta padoł, że Maryjka jest jeszcze wiyncyj we wercie. Wtedy młody pon wyciągnoł z kapsy koperta, a w nij były dolary, fonty, marki i złotki. Przeliczyli piyniądze i sie dogodali. Wtedy prziszoł tyn kwiotuszek, kierego szukali. Teroz starosta młodej pani zaprosioł wszystkich gości do środka. W izbie rodzice z obu stron dali młodym błogoslawieństwo na nowo droga życia. Potym goście śpiywali: „Ojcowski dom to istny raj”. Po tej pieśniczce człowiek nie wiedzioł, czy jest na weselu, abo na pogrzebie. Wszyjscy beczeli i ślimtali, ale jak sie wyślimtali, to sie zebrali i do kościoła na ślub pojechali, a młodzi sobie miłość i wierność ślubowali.

Komentarze

Dodaj komentarz