Jo dwa miesiące musiała od rana do wieczora bakać, żeby zarobić 700 euro. Za takie pijondze Niymka by ani palcym niy skrziwiyła. Ale niy ma co wynokwiać, jak się jakoś robota trefi. Niyjednymu z naszych i tako się marzy. Jak jada na saksy, to niy yno o zorobek mi się rozchodzi, ale tyż o to, żeby poznać ludzi, kultura i język kraju, w kierym się robi. Dzięki saksom zjeździyłach i łobejrzałach pół Niymiec. Nauczyłach się tyż niymieckij godki. Mocka już w tym języku spokopia, a i dogodać się wszyndzie poradza. Musza wom pedzieć, że wcale niy czułach sie tam cudzo. Jak yno miałach pora wolnych godzin od roboty, wychodziyłach na szpacyr do miasta. Przibadałach już downo do niymieckich szildow na sklepach i urzyndach. Ludzi trefio się tam roztomajtych ras i narodowości. Nojwięcyj widać Turków, potym tych ze skośnymi łoczami (tak dokładnie niy wiym, skąd byli), no i Murzinow. Poloki tyż byli. Przeca na Westfalii je ich nojwięcyj. Ale som tam mało widoczni. Przinajmij jo to tak odebrała. Nikiedy yno w sklepie abo na deptoku w cyntrum miasta posłyszałach polsko godka. Widziałach tyż szildy na nikierych gyszeftach z komicznie przełonaczonymi na nimiecki polskimi nazwiskami. Wszystko wyglądało tak, jakby Polokow boło gańba za swoje pochodzynie. Co inkszego Turki. Oni się w tych Niymcach niy wynarodowiyli. Noszom te swoje dziwokie lonty (u bob wielkie chuściory na głowach i dugie kiecki), tureckie nazwiska, a na autach majom wymalowane miesiączki. Majom tyż w telewizorze i radiu swoje programy, w mieście kluby, kaj się trefiajom, w budkach z gazetami tureckie gazety. Po darymnicy szukałach polskich. Te szło kupić yno na wielkich banhofach abo bez prenumerata. Trocha zawiodłach się na Polonii niymieckij. Mom nadzieja, że w inkszych miastach je lepij pod tym wzglyndym.Co mi się w Niymcach podobało? Prawie wszystko. Nojbardzij to, że ludzie som tam spokojne, miłe i uprzyjme. Niy trefiyłach się z soroństwym i grubeladzkom godkom. Niy widziałach zabuczałych gymbow. Wszystko inksze, tzn. połne sklepy, szumny towor my już w Polsce tyż momy. Pedziałabych, że nikiere rzeczy nawet szumniyjsze. Podobało mi się tyż, jak Niymcy poradzom „gospodarzyć” śmieciami. Je prowda - trocha je komedyje z ekstrowaniym szkła, papiorów, abfalow z jodła, niypotrzebnych lontów do kastlow, ale to, że jednak ekstrujom, świadczy o wysokij kulturze tamtego norodu. U nos, chocioż tyż som podobne kastle nastawiane, ludziska jakosik niy poradzom do nich przibadać. Niy poradzom abo niy chcom. Monej ze zgniylstwa.Toż to tela o mojich saksach. Miarkuja, że latoś zaś udo mi się jechać cosik przirobić. A trza, bo czasy coroz ciynżyjsze.
Komentarze