W sztyrdziestym siodmym na wiosna dopiyro dostoł robota na grubie. Na Ryjmegrubie, na kero „Siwka” godali, potrzebowali ludzi na doł ku łopacie. Jedna już na Emila czekała.Te piyrsze szychty przi „hercówie” (godali tyż na nia bergmony „babsko rzić”) na ścianie to wcale niy były taki wesołe. Musioł Emil przibadać do takij bergmańskij roboty. Strachu mioł pełne galoty, bo tyż było sie czego boć. Niyroz, jak prziszoł druk, to sie sztymple łomały jak sztrajchecle.Szkuty mu wtedy stowały na łepie, aże mu skorzok dźwigało. Starsi bergmani robiyli go za błozna i godali mu wtedy, że „Matusz” chodzi po ścianie, bo tu jakiś nowy zaczon robić, kery jeszcze piwa mu niy postawiył. Długo sie Emil kapnyć niy poradziył, że to o Skarbnika sie rozchodziyło. Jak jeszcze pod brauzom we warzicie ujrzoł go Hajnel, chop od somsiadki, kero była przi jego narodzinach i powiedzioł: „Co jo to widza, nasz „Szkyrtek” sie bergmanki chyciył...”, to już wszyjscy od tego czasu inaczyj na niego niy pedzieli.Przeszoł Szkyrtek niymało, zanim ze ślepra zostoł hajerym, a niyskorzij strzałowym. Przoli mu wszyjscy, kerzi śnim robiyli, bo uczynliwy był nad miara. Nigdy żodnymu nic odmowić niy poradziył. To cieślowi „Kwarecie” po maszynka do nilosow zalecioł do komory, jak trza było taśma urwano zeszyć, to sie z kimś swojim chlebym podzielił abo tyż zeszył gibko rozerwany kabot, a na fajrant chyntnie pomogoł klocki urzinać, bo wszystko poradziył zrobić. Robota mu sie w rynkach polyła, ale dużo czasu przeszło, zanim sie sztajgrowi spodoboł. Posłali go potym na rostomajnte kursa i coroz twardszy bergmon sie robiył ze Szkyrtka.Jak już był hajerym, to prawie tyn Wicynt Pstrowski te dziczyni w robocie snochwiył. Zostoł tyż Szkyrtek wielkim wyścigowcym na „Siwce”. Wisiała jego fotografka w gablotce przi rybnickim dworcu, co go fest mierziło, bo niy chcioł tego, coby sie ludziom w oczy ciepać.Dostowoł tyż rostomajnte talony, roz na radio Pionier, drugi na koło Bałtyk i jeszcze inksze klamory.Na tym wypucowanym Bałtyku jeździył Szkyrtek przeszło rok na zolyty z Rybnika do Popiylowa ku sztajgrowyj cerze Reginie.
Komentarze