Anusia

- Dziołcho! Czy ty sie grzychu niy bojisz? Czy ty chocioż wiysz, wiela tako murowano chałupa talarow kosztuje? Niy godej mi tu tela, yno chytej sie roboty! Bier wozek i jedźcie z Antkiym po glina na Gać! Jutro zaczynomy delina deptać w chlywie. Powała już jest gotowo, dach słomom przikryty, na głowa sie już niy leje. Weźcie ze sobom Józika, bo mi cołki czas pod nogami sie słańdo, że nic zrobić niy poradza.- Yno ta glina wożymy i wożymy i ciyngiym za mało, rynce już momy z Antosiym ponaciągane, a jeszcze muszymy Józika wozić tam a nazod. Keby chocioż, jak glina ciongnymy, szoł piechty kole wozka, ale kaj tam. Posadzić go muszymy na ta kupa gliny, bo mondrala chce być formonym. Tak choby niy szło drzewiannyj delowki zrobić. Porwoły łoński rok nowo chałupa wystawiyli, tyż z trzema izbami, ale w tych dwóch, kaj łoni miyszkajom, dali drzewianno delowka, a my wszystki trzi z gliny bydymy deptać. Po drugi, to by Boleś z Alojzym mogli koniym zajechać po ta glina. Som starsi i wiyncyj siły majom niż my. Mie już wszystko boli z tego hakowanio, a Antoś te bryły już rynkami ładuje, bo niy umi łopaty dźwignyć do wózka.- Boleś i Lojzik majom swoja robota, keryj wy niy zrobicie, i niy szkamrej mi tu za dużo. Jo ci powiym, Anusia, z tobom mom sztyjc jakoś komedyjo. To ci sie drzewianno chałupa niy godzi, to juzaś drzewianyj deliny ci sie zachciywo. Niy wiysz tak, za co? Łoński rok nom chałupa zgorała, na zimioki jakoś zaraza prziszła i zgniły, a na dokłodka trza było Uli wesele na gibko robić.- Zimioki to łoński rok wszystkim na Smolnyj wygniły i żodyn tak niy chalace jak wy. Weseli was tyż nic niy kosztowało, bo ciotka Maryjka ze Zebrzydowic wszystko fondowała. Pamiyntom, jak Ule pocieszała po tym wygoryniu. Niy starej sie - godała - potka ci weselisko zrobi i jeszcze Bronusie weznymy do sia. Już żech godała mamie, że jom za swe wezna, kiej nom Ponboczek dzieci niy doł. Po weselu tyż wos wezna na pomiyszkanie.- Ani mi niy wspominej, bo jak mi sie to wszystko przedstawio, to mi zarozki płaczki do oczow sie cisnom. Jeszcze yno trzyńsiynio ziymi brakowało w tym przestympnym roku. Żodnyj pomocy znikąd niy dostanymy, a ci z magistratu w Rybniku to yno umiom podatki ściągać z tyj naszyj gminy. Keby chocioż nom szkoła postawiyli na Smolnyj, ale kaj tam, tak daleko muszom dzieci deptać, zima niy zima. Koniec cz. I