20033402
20033402


– No synki, dzisioj to już niy som żodne błozna – pedziała poważnie do rajterow. – Te spinanie na tyn wasz słup namazany terom i te jeżdżynie po sagu na koniach miyndzy krowami to były liche zawody i to sie niy liczy. Dzisioj kery wygro, tyn niy yno kusku dostanie, ale bydzie mie mioł na dycki, za tego sie wydom! Po połedniu, jak zażyna krowy du dom, przidziecie na nasz plac. Wiym, że poradzicie piyknie na koniach rajtować, ale kery nojdelij na naszym kyndrozie usiedzi, tyn wygro i bydzie mój.Możecie se przedstawić ułana na świni?Jakby sie to wydało, toby była blamaża na cołki regimynt i na cołko prusko armia, ale co „huzar” niy zrobi do dziołchy, kero dostoł smaku „osiodłać”?Po połedniu aże siedmiu rajterow sie zgłosiyło na placu u Anusie.Byli tyż i świadkowie, bo to szło niy o bele co, Anusia niy ciepała słow po darymnicy, tyż wiedziała, co robi i swoj plan musiała do końca dokludzić.Dziwali sie tyż na te anusine dziwactwa, tatulek z mamulkom i bracia z nojmłodszom siostrziczkom. Zebrało sie tyż pora kamratek i młodszych synkow od somsiadow, z kerymi Anusia krowy na Niwie posała.Rajtery sie poprzeblykali w stare lonty, coby sie niy ufifrać, no i honoru pruskigo mundura niy sponiywiyrać. Był tyż miyndzy nimi Ludwik i Anusia zaroz zaczła „cegła polić”, rącz go yno ujrzała. Lica miała czerwone, choby rychtyk kaj przi rozgrzotym piecu stoła, niy dziwota, przoła mu przeca i downo se go upatrzyła.Piyrszy rajter jak dosiod kyndroza, to już za chwilka w gnojoku wylandowoł. Drugi śmiałek przejechoł na kyndrozowym puklu przez cołki plac, ale jak yno tyn stanył na szlak jak wryty przed płotytm, to rajter znojd sie za nim z dwiema szpicami wyłomanych sztachet w rynce. Śmioli sie wszyjscy do rozpuku, a nojbardzij jak dycko Anusia. Przestała sie jednak śmioć, jak prziszoł dran na Ludwika, przeca w duchu myślała yno o tym i wierziła w to mocno, że łon wygro i dostanie go za chopa. Ludwik tyż czuł to samo, a że niy był w ciymia bity, to se nogawice swojich pompek od pojstrzodka żywicom namazoł.Jak siod na tego kyndroza, to go tak fest szłapami ścisnył, że tyn yno zakwiczoł i wiela wykopać przed sia wytargoł. Anusia ani niy zdążyła podać Ludwikowi starego pluderoka, kery gibko z lauby prziniosła, bo żol i było tyj biołyj koszule, kero Ludwik mioł łobleczono.Dobrze, ze kyndroz trefiył na fortka, kero wroz z zawiasami wytargoł, jak do nij wtatarził i łobroł se kieronek na Rybnik. Ludwik sie tak do niego przilepiył galotami, że choby teraz chcioł zeskoczyć, to niy poradziył. Wszyjscy, wiela ich na anusinym placu było, puściyli sie za nimi i zaczli głośno wrzeszczeć, coby Ludwik zeskoczył. Anusia nojbardzij sie teraz boła, że kyndroz zabije jeji synka. Żałowała teraz, iże tako gupio zabawa wymyśliła, kero może sie źle skończyć.Ale kaj tam, wieprzek już był na Raciborskij, potym przez mostek na Nocynie i prosto na rybnicki rynek. Ludwik, pruski rajter, przilepiony do kyndrozowego basa wjechoł na rynek przi kwiku wydowanym co jakiś czas przez konia z zakryncanym łogonym.

Komentarze

Dodaj komentarz