Nojstarszo cera od Zefkowyj siostry, Anka, miała sie wydować i trza było na wesele szporować, ale z czego? W chałupie dzieci pełno było, i to same szrocioki jeszcze. Szwager bezrobotny, yno Zefek im niy doł z głodu umrzić, dziynka Bogu. Obiecoł siostrze, że i pomoże te weseli jakoś Ance zrobić. Chocioż teraz prziszły gorsze czasy i ludzie tak fest niy budowali, jednak taki fachman jak łon niy musioł sie boć, ze bezrobotny łostanie. Siostra na niego fest liczyła, ale sie starała jednako, bo Zefek jakoś coroz czyńścij przesiadowoł w karczmie u Poloczka. Teraz, jak kończył chałupa u niyjakigo Paula Strzody w Palowicach, kery dobrze płaciył, musiała sie tymtuplym przichlybiać i przipominać mu o Anczynym weselu.Był czyrwiyń i ostatnio glajcha Zefek kończył u tego Paula. Posłoł chalangra do lasa po mały gojik, kery potym postawiył na szpicy. Kożdy, kery budowoł, wiy, co to mo znaczyć, jak mulorze postawiom wiecha. Wiedzioł tyż o tym Strzoda i niy żałowoł mulorzom gorzołki, tymbardzij że podobała mu sie robota od Zefka. Był akuratny i jak sie już czego chyciył, to musioł to zrobić do porządku aże do końca.Tego dnia, kiedy to przepijali ostatnio glajcha, Zefek – jak to godali starzi ludzie – miarka przebroł. Obudziyło go jakiś ciepło, kere czuł na prawyj nodze. Otwiyro łoczy i widzi, że leży w lesie kole jakiś przikopki. Cima jak w rzici i yno janiczki kole niego furgajom. Rozglądo sie naokoło, łoczy przeciyro, bo kańś musi być jego koło, na kerym wisiała tasza z klamorami. Maco sie po tyj nodze, kero go jakoś fest grzoła, a teraz na dokłodka jakoś zaczła szczypać.– Jeronie! Gdoś mie pojscoł! Kiż piekło? Kaj jo to rychtyk jest? Już wiym – kole Rudy, niydaleko biesowskigo stawu, ale koła niy widza. Pierona! Jo sie przeca niy zejscoł, bobych mioł w kroku mokro, a jo mom yno prawo nogawica mokro.– Toć żeś sie niy zejscoł, yno jo to był.Patrzy sie Pochcioł na doł, bo jakoś z dołu tyn głos dochodziył, i widzi zająca, kerymu sie pysk łotwiyro, tak ani by godoł.– Niy! Chyba mi sie to śni! Przeca zające niy poradzom godać? Musza sie yno uszczypnyć.– Niy musisz sie szczypać, bo jo ni ma zając, yno „Jaroszek”!– Świyńci Pańscy! Dyć to prowda, jak żech był mały, to mi dycko starzik godoł, że tu blisko, w palowickim lesie som „Jaroszki”.– A pedzioł ci też, że jak cie jaroszek pojszczy, to ci szłapa uschnie?– Moji ludzie! Tego mi niy prawiył.– No przeca ci musi uschnyć, bo niy bydziesz sztyjc z mokrom chodziył, ale śmierdzieć ci bydzie, coby kożdy wiedzioł, żeś naprany w palowickim lesie społ. Galoty możesz wyprać w nojlepszym proszku i niy pozbydziesz sie tego smrodu, trza nowe kupić, a te spolić.Mosz szczyńści, że dzisioj jest Świyntego Jona i moja moc jest słabo, bo bych ci pokozoł, co jaroszki poradzom! Dowiedziołbyś sie o Piotrowym tańcu!Dzisioj cie yno mom zakludzić do pojszczotka lasa, kaj kwitnie paproć. Tam urwiesz pomalutku tyn kwiotek i zanim kokoty zacznom pioć, mosz zdążyć go du dom prziniyś w cołkości, bo co jedyn roz kokot zapieje, to jedyn płatek z kwiotka śleci.
Komentarze