Był to maskynbal i kożdy musioł mieć gymba maskom zasłoniynto abo tyż być przebleczony w jakiś komiczny stroj. Na plakacie szło naprzod przeczytać, że kery bydzie mioł nojlepszy stroj, dostanie piykno nagroda.Wybroł żech sie tyż na tyn maskynbal z mojimi kamratami – Zigusiym i Stanikiym. Kombinowali my do kupy, co by tu wymyśleć za stroje, żeby ta głowno nagroda łapnyć. W telewizji lecioł wtedy serial „Zorro” i nawet bajtle lotali po mieście poprzeblykani za tego bohatera. Wszyjscy my wtedy czekali na kolejny odcinek. Nasz „Belweder”, kery tata na grubski talon kupiył, mioł powodzyni jak diosi, bo i somsiedzi na tego „Zorroka” przichodziyli. Co drugi pies mioł wtedy na miano Zorro.My też uradziyli, że na tyn maskynbal sie przebleczymy za tych Zorrokow. Stanik był nojwyższy, to sie przeblyk za Zorroka, Ziga był nojchrubszy i nojlepij mu pasowało za tego sierżanta Garsije, a jo łostoł tym sługom od Zorroka, kery to był niymowom. Nojlepij żech do tego pasowoł skuli tego, że nojmyjnszych był.Ziga mioł ujca, kery jeszcze w szranku trzimoł mundur od przedwojynnego policjanta. Jak sie do niego przeblyk, to my go poznać niy poradziyli – wykapany sierżant Garsija. Stanik tyż wyglondoł piyknie w czornym hucie, w pelerinie, z maskom na oczach i drzewiannom szablom przi pasie. Symnom to było najgorzij, bo kabot mi oblykli podobny i jakoś peruka od stanikowyj ciotki, ale jak tu wytrzimać bez godki, kiej mi sie nigdy pysk niy zawiyroł, a tu trza było ze Zorrokiym na migi godać.Jak my wleźli na sala, to nom halt pizło, Zorrokow my chyba ze siedmiu naliczyli. Były tyż ze trzi ksiynżniczki, trzech kowboji i dwoch kuminiorzy.Sierżantow Garsijow jednak niy było i Ziguś sie radowoł jak diosi, a powodzyni mioł jeszcze wiynksze. Kero dziołcha poprosiył, to zaroz śnim szła tańczyć bez godki. Mie sie te Zorroki tak mylili i co chwilka inkszymu pokazowoł żech na migi, coby do stolika prziszoł na jednego.Kole połnocy wybiyrali tego nojlepij przebranego karlusa i dziołcha.Wielko radość my mieli, bo nasz Ziguś – Garsija – dostoł piyrszo nagroda.Była to litrowo flacha „siwule w czerwonyj zopasce” – tak sie wtedy godało na liter czystyj z czerwonom kartkom. Ziga z radości jom zaroz otworził przi stoliku, a jo na migi przikludziył trzech Zorrokow, kerzi jeszcze na nogach stoli, coby nom pomogli ta flacha obulić.Jak my jom wyduldali, to nom sie wszystkim film urwoł. Jak żech sie spamiyntoł, to przi naszym stoliku spało dwoch Zorrokow i sierżant Garsija, zaś trzeci Zorro wyłaziył spod stoła. Rano już było, jak nos kelnery ze sale wykludzili.Ludzie prawie szli do kościoła, a my kludziyli jedyn drugigo po cołkij drodze ze śpiywym. Nojgłośnij zaś śpiywoł tyn niymowa, kerymu po maskynbalu godka wrociyła. Co chwilka tyż keryś orła wywinył, bo tela świyżego śniega bez ta noc naleciało, że drogi nom nic niy ubywało. Kole połednia my dopiyro du dom ściągli.
Komentarze