Faterek był grubiorz, ale po robocie w doma tyż niy rod mitrynżył. Wartko zjod, co tam jego baba nawarziła, a zarozki lecioł robić na pole, dobytek łoporzondzać abo chocioż drzewa narombać.
Jego babeczka już łod modości była fest robotno. Gowiydź dycki miała szumno, poszwow a jaklow naszyte aż zatela, a po chałpie sie krynciła łod rana do wieczora!
Ci ludzie mieli dwóch synkow, ale żodyn sie na nich ze robotom niy podoł. Starszy Gustlik był łogromny gryfczok, wielgi a spaśny, ale do roboty mioł dwie lewe rynce. Czego sie chycił, zaroz zepsuł, bezto mu łojcowie ani wiela robić niy kozali i porzad łobzajtowoł. Za to Hajnuś był niywielki, ale łogromnie wygodany, łon by Gustlika sprzedoł, bo tyn to yno „ja” a „niy” godoł, ale modszy syneczek tyż sie do roboty niy garnył, bo łon musioł nojprzod łobkalkulować, eli to mu sie wszystek łopłaci.
Łojcowie dugo kombinowali nad tym, jaki dać synczyskom fach, ale we końcu ustalili, że Hajnuś podzie jeszcze do szkołow, coby sie szkolić, a potym reksenwaldym abo farorzym łostanie a Gustlika, skuli tego, że gowy do nauki ni mo, trza za modu łożynić. I tu sie zaczły starości, bo dziołchom sie Gustlik widzioł, ale przi nich gymby niy łotworził, za to Hajnuś trajkotoł jak lajera, ale żynić sie niy myśloł, bo wykalkulowoł, że iść za ksiyndza to mu sie lepszy łopłaco. W końcu łojcowie znodli tako jedna Zuzka, co siyrotom była, a zgodziła sie za Gustlika wydać. Synkowi sie niy bardzo widziała, bo była fest świdrato, ale cwany braciszek go roz–dwa przegodoł:
– Niy dziwej sie na łoczy, ale na serce! Przeca ci przaje!
Łojcowie byli radzi, że sie modzi pożynili, ale dycki sie tyż godało, że jak sie łożynisz, to ci sie łodmiyni i rychtik sie łodmiyniło niy yno Gustlikowi, ale i wszyskim w doma. Zuzka niy dała se po gowie łazić, yno dziob łotwarła: starych a chopeczka usadziła a niydoszłego farorzyczka wykurziła ze chałpy za to, że sie niy broł do żodnej roboty, bezto potym ludzie godali po wsi, że Zuzka, choć siyrota, to mo pysk jak wrota!
Komentarze