Ujek cołki lata kamracił ze Ywaldym. Jak sie łoba pożynili, to skamraciły sie tyż jejich baby i wszystek zdało sie być na dobrej drodze, ale ujek za namowom swoji ślubnej wykludził sie „na huty”, bo tam dostoł lepszo robota. Ywald mu potym porzad wyczytowoł, że go samego na wsi łostawił, bezto Antek kej mog, przijyżdżoł ku Ywaldowi, co sie zaś ciotce fest niy widziało, bo godała, że łoni nic tam dobrego niy robiom, yno piwsko a gorzoła słepiom a dycki yny ujek Ywaldowi stawio! Po jakimś czasie sie wszyjscy dogodali, że bydom sie spotykać cołkimi familijami bez latowe feryje i łod tego miejsca sie zaczły same starości! Ciotka padała, ze jak łona nawiozła miynsa a wusztow do wszystkich, to styknie, bo łona sam przijechała na „erhołlong” a niy łobiod warzić! Ywaldowo baba tyż niy zamiarowała gości łobskakiwać, bo doś miała roboty na gospodarce i tak koniec końcow jedyn roz prziszły na krziwe pyski! Poszarpały sie jedna na drugo, a delszy czos sie niy nawiydzały, chocioż chopy po kryjomu kamracili dali.
Jednego roku Ywald stracił robota we żorski hucie, kaj za furmana robił i łaził skonta w kont po chałpie ale za żodno domowo robota się niy broł. Jego baba poradziła mu wtynczos, coby se poszukoł jaki lepszej roboty „na hutach”. Jedyno deska retonku to był teroz Antek a jego familijo. Ugodali sie, że go przijmnom na pora dni na pomiyszkani aż se jako robota znojdzie, ale kriza była wszyndy a niy szło to tak łaps, jak se myśloł. Jak już siedzioł drugi miesionc, to Antkowa baba zaczła lamyncić, że skuli niego na bankrot podom, bo Ywald gibko prziwyk do miejskigo żywota: poźno stowoł a ło wuszt do kożdego śniodanio sie pytoł, choć ani grosza niy zarobił! Ciotka sie wkurziła i padała mu, że abo podzie do roboty, abo wynocha do dom!
Jak Antek prziszoł ze roboty, to Ywalda już niy było, ale ło nic sie niy pytoł, bo niy chcioł zwady! Na wieś tyż wiyncy niy pojechoł, bo wiedzioł, że je ze kamractwym koniec.
Komentarze