Po dugim sztudyrowaniu łoba łostali rechtorami. Pieter uczył fizyki, a Paweł – biologije. Łoba robili we jednej podstawowce, bezto sie czynsto widzieli, abo na wielgi pałzie szli se społu na dwor zakurzić! Godało sie, że robiom łobchod, coby sprawdzić, eli tam kaj we krzokach szkolorze niy kurzom, ale sami niy byli lepsi, yno, że im to już przistoło ze racyji wieku!
Jedyn roz Pieter mioł lekcyjo ło sztromie. Pokozoł dzieckom taki model, co mu godajom „machina piekielno”. Godoł, co to je, jak sie trza ze tym łobchodzić, coby se niy zaszkodzić i jak sie już co stanie, jak tego poszkodowanego retować! Lekcyjo była nad wyraz ciekawo, bezto dziecka dowali pozor na to, co godoł. Potym jedyn bez drugigo godali ło tym retonku, bo to wszystek szło pokozać na kamracie, co na ziymi leżoł, a „popieszczonego bez sztrom” udowoł! Było tyż przi tym kupa śmiychu, jak sie kery przi godce kiwnoł, abo co przekryncił.
Lekcyjo sie już ku kończyła i za kwila mioł być dzwonek na pałza, ale Pieter chcioł tyn czas wykorzystać a wszystek jeszcze roz przipomnieć, zaczon łod tyj „piekielnej machiny”, a że sie śpiychoł, niy doł pozor i kajś sie czegoś chycił, a sztrom nim dobrze potrzons! Wtynczos roztomiłe dziecka, zamiast pomoc swojimu rechtorowi wszyjscy, co do jednego wyskoczyli na siyń! Yno jedna dziołszka, co na nia godali, że je nojgupszo ze cołki klasy, narobiła larma, bo zaczyna głośno płakać a lamyntować. Łona jedna pona rechtora Pietra miała rada za to, że i dycki leki zadania dowoł, a tak se po cichu kombinowała, że jak inszy rechtor przidzie, to już taki dobry niy bydzie! Te larmo usłyszoł Paweł, co mioł gabinet wele fizyki, a rowno ze dzwonkiym wysadził na siyń, bo se pomyśloł, że synczyska zaś jako myjszo dziołszka pierom, za to, że na nich poskarżyła, co sie czynsto we tej szkole zdorzało. Zaroz sie kapnoł, że coś sam niy gro a jak sornik skoczył do gabinetu fizycznego! Pietrowi nic sie na szczyńści wielgigo niy stało, ale bez pora dni som se wyczytowoł, że je lichy rechtor, bo niczego niy poradzi nauczyć!
Komentarze