Jedyn roz widzioł jak we kuźni podkuwali konia, to łon zaroz tyż chcioł mieć taki zgrabne podkowki i tak dugo starzikowi nad uszami brzynczoł, aż go do kowola zakludził.
– Łosła podkuć? Tegoch jeszcze niy słyszoł– dziwowoł sie kowol – ale jak tam chcecie gospodorzu – padoł a kiwnoł na kowolczyka. – Dej sam synek ta podkowa do łognia a ty łosioł nastawiej szłapa!
– Zaroz, po co do łognia? – przeciwił sie łosioł.– Jo chca mieć yno taki gryfne, zimne podkoweczki ze hufnalkami!
– Aleś ty je gupi! – łodpedzioł kowol. – Te zieleźne strzewiczki ci same na szłapki niy wlezom...
Dali już łosioł niy słyszoł bo gnoł na kalup ku chałpie, ale niy trwało dugo, a zaś zaczon cosikej wynokwiać:
– Łogromnie mi sie mierznie, samymu w doma, poszeł bych ze somsiadowymi dzieckami na stow poklyjzać!
Jak pedzioł tak zrobił! Dziecka piyknie klyjzały, ale łosioł mioł aże sztyry szłapy, a kożdo chciała iść we inszo strona, bezto nabił se grucza na łebie, stracił dwa przedni zymby a potrzaskoł boczki. Na poły padłego łosła dziecka ze lodu ściśli a do chałpy zawlykli. Starka a starzik łogromnie sie przejyni, posłali mu we chlywie świyżej słomy, coby se lygnoł a do rana sie wykurowoł, ale tyn gizd zamiast podziynkować ryknoł na cołki głos:
– Jo do chlywa, taki zbolały? To wy tam roz-dwa, a jo do waszego łożka!
Tego było już zatela! Starzik chycił hrubo laga, co jom trzimoł we syni na złodzieja, liznoł łosłowi bez dupa a zamachnoł sie po drugi...ale łosioł na wiyncy niy czekoł, yno skoczył na rowne nogi a pognoł prosto ku lesie!
Dziepiyro we wieczor prziwlyk sie skruszały na plac. Łodewrził kopytym dźwiyrze do chlywa a bez jedzynio a picio podł na narychtowano słoma, ale coluśko noc łoka niy zmrużył łod strachu, że go starziki wyżynom! Łoni jednako radzi byli, że nazod prziszoł, bo przeca już som sie pokoroł!
Komentarze