I to była prowda, ci ludzie robili, co yny mogli, a i tak porzad ze familijom biyda klepali!
Mój starzik Johan bezrobotny nigdy niy był, ale co z tego, jak co rusz dostowoł bezpłatny turnus, bo we hucie roboty niy było? Chop łod jego siostry nikaj roboty dostać no mog, bo fest chorowoł, bezto był bezrobotny! Skuli tego mu sie noleżało sparci ze miejski kasy
a czasym tyż łod farorza abo klosztornych pannow, co jak umiały, to tych biydokow spomogały.
U ciotki kożdy dziyń był na śniodani chlyb a na łobiod wszyjscy dostali talyrz zupy, yno trza se było zońś do punktu kaj jodło wydowali. Starzikowi Johanowi sie żodne wsparci niy noleżało, bo przeca robił, a żodnego niy łobchodziło, że dostowoł bezpłatny turnus i po trzi miesionce za kupom! Bezto u mojich starzikow rano a na wieczor był do jodła yno niy omaszczony żur ze kartoflami abo prażonki. Tym, co niy wiedzom, co to te prażonki som, zaroz wyjaśniom: to była śrota ze łobiyli, uwarzono na gynsto jak grysek. Czasym starka wloła do nich troszka mlyka łod kozy. Teroz to by sie żodyn tego niy chycił, ale wtynczos ludzie jeszcze Ponboczkowi dziynkowali, że głodni niy chodzom!
Jak moja mama poszła do szkoły, to u nich w doma nastoł łogromnie ciynżki rok! Jeji tatulek mioł już keryś bezpłatny turnus a najmowoł sie do roboty na polu abo szeł siyc trowa na składach. Na Hulokach były taki bagnite łonki, co szło wlyź yno jak było fest sucho. Tam ci wszyjscy „troszkorze”, co koza trzimali, czasym u przociela abo znajomka we chlywku, wynajmowali se pora metrow, coby mieć siano na zima, a jak im ni mioł tego gdo zesiyć, to wołali starzika Johana. Łon sie roboty niy boł, a starka, choć szkoła miała, chodziła do bogatszych chałpow prać za dwa złote, ale i tak biyda mieli wielgo! Na podzim sie i taki marny zorobek stracił!
Ale Ponboczek doł, co Godni Świynta mieli piykne! Jakoś elegancko paniczka kupiła moji mamulce na torgu dwie apluzyny a dała dziesiyńć złotych, co im stykło na doś pora chlebow!
Komentarze