Zefkowi to dycko jego Angela szykowała ta karbidka, bo łon „boroczek” nigdy czasu ni mioł. Rącz yno mu go trocha nadbywało, zarozki do szynku na piwo gnoł. Roz mu Angela zapomniała doloć wody i na dole mu karbidka zgasła. Musioł do nij kawy doloć, coby juzaś świyciyła, a chlyb potym suchy wciskoł.Zdarziło sie roz, że musieli przibrać, a że to było na połedniowo szychta, to śli kole połnoce we dwojka du dom. Byli na Społeczniku – to jest tako czyńść Popiylowa – kaj na łące ujrzeli konia. Koń był cołki bioły i szkuboł se w nojlepsze trowa. Chałup tam jeszcze wtedy niy było, yno tako barzolato łąka, kero sie ciągła aż ku Nocynie. Nocyna była czyściutkom rzykom. Godali tyż wtedy na nia „Woda Rybnicko” i jest to jedyn z nojwiynkszych dopływow Rudy.– Jeronie! Dziwej sie, Zefek! Jaki piykny koń sie tu pasie. Czyj by to był? Takigo siwka tu żodyn w Popiylowie ni mo!– Podź go łapnymy! Tyn moj Hanzlik by już chneda musioł na „pynda” iść, bo mi już niy chce trzech wozow ciągnyć. Ale by sie zawiadowca radowoł, jakby my takigo wezgiernego konia na gruba przismyczyli. Na pewno by nom zarozki poprawiył!– Muszymy sie na gruba wrocić po jaki miech, coby mu na łeb zaciepnyć. Powroz by sie tyż jaki przidoł, pra?Jak pedzieli, tak tyż zrobiyli. Hanek zaszoł do masztalnie po miech i taki myjnszy z łowsym, na kery „futerzak” godali koniorze. Zefek za tyn czas szoł do warzity, bo mioł na hoku nowy powroz na swojigo Hanzlika. Prziklechtoł sie tyż za nim badymajster i jon sie go wypytować:– Na co ci tyn powroz teraz w nocy? Chcesz sie wiyszać, czy kiż piekło?!Byłby sie Zefek chneda wygodoł, ale prawie Hanek z masztalnie prziszoł i w kostka go świtnył. Zefek sie kapnył i zarozki klapaczka zawrził. Po drodze i tak musioł kozanio od Hanka wysłuchać, jaki to drzistała śniego jest.– To ty niy wiysz, jako z tego badymajstra jest „staro baba”! Jutro by cołko gruba wiedziała. Co by to za gańba dlo nas była, jakby sie nom niy udało tego siwka chycić!– Wiym, Haneczku, ale taki żech był rod. Taki piykny koń! Wybocz mi!Dośli na Społecznik, a siwek choćby nigdy nic, dalij se trowa poszkubuje. Hanek dźwignył karbitka do gory, łobrociył blyndom na konia i wiynkszo flama podkryńciył. Siwek sie na nich podziwoł, tak choby ich już downo znoł, i po przocielsku łepom pokiwoł i forsko chrapami. Pomykajom sie coroz bliżyj ku nimu i coroz bardzij tynom im nogi w barzinie. Hanek se nogawice podwinył, bo mu sie już w wodzie tonkały. Zefek to samo za nim, ale tak jakoś zawalato, że przi tym mu karbidka do wody spadła. Hanek sie na niego podziwoł i nic niy padoł, ale Zefek i tak wiedzioł, co se o nim pomyśloł. Teraz sie musieli jednom lampom obyńść.– Dziwej sie, Zefek! Czamu my tak w tyj barzinie tynymy, a tyn gizd se jakoś po wiyrchu szłapie! Niy zdo ci sie to dziwaczne?– Niy! Tam bydzie twardzij! Zaroz tam ku nimu wlezymy.Ledwo to pedzioł, zaroz sie bardzij do szlomu zapod.
Komentarze