Wiosna w moim łogrodzie
Wiosna w moim łogrodzie

 

Łod malutkości wiosna to jo mom łogromnie rada!

 

 Widziało mi sie dycki, jak sie robiło coroz ciepli. Pokozowała sie piyrszo trowka, lichuśko, ciyniuśko, a potym łoroz sie zrobiła szumno, zieloniuśko, a mimo ni pokozały sie piyrsze żołte kwiotki: podbioł, mlycze a gynsipynki, ale łone już miały biołe płatki ze rożowymi krajuszkami, a potym to już ani niy szło sie nadziwić: wszystek rosło a bujało…
Nasze ptoszki prziszły do dom nazod a rychtowały se gniozdka: cukrowki – na naszym wielgim, włoskiym łorzechu, maluśki, modre sikoreczki we budce na słupku łod płota, szpoki na trześni, pinkawy we krzach tarniny za szkolnym boiskiym, a raszki we flidrze, co rośnie na naszyj zegrodce wele szkolnego płota.
Ciotka Zuzka dycki godała, że na tym świecie ni ma nic za darmo. Bezmała jo tak fest przaja naszyj wiosence a tymu całymu ciepełku, boch sie bez lato narodziła, jak piyknie a ciepło było i po caluśkim dniu słoneczko świyciło! Isto cosikej musi w tym być, bo jak przidom podzimni wiatrzyska a potym zima ze śniegiym, to jo nikaj niy wyłaża jak niy musza i wiosny a lata to jo sie już doczkać niy poradza. Podle mie lepsze som dwa gorki lata do kupy niż jedna mroźno zima! Zima mo tyż jednako swoji uroki, ale jo ło ni niy stoja!
Teroz praje żech prziszła ze zegrodki i tak se myśla, eli jo kejś niy posioła jakich kwiotków wele pigwy, bo inakszy skond by mi sie tam wziyny? Som taki krociuśki ,ale łogromnie szumnie kwitnom, na modro! Jo sie trocha na kwiotkach znom, ale co to je za zorta, tego niy wiym, byda musiała po internecie poszukać. Praje mój chop godo, że isto sie same zasioły, abo ptoki ich sam prziniosły! Wele nos zegrodki działkowe polikwidowali, ale kwiecio kupa łostało! Bezmała mieli tam stawiać wielgi sklep, ale teroz ni ma ło tym ani słychu, ani dychu!
Hnet już lato przidzie, bo nasza brzozka mo coroz wiyncy liści i juz niy som taki świyżuśki, bladziuśki ale ciymno zielone, a na olszy, co rośnie za naszym płotym to aż czorne sie zrobiły, bezto na ta zorta olsza czorno godajom!
I tak roztomili, by my se mogli jeszcze dugo berać, ale za kwila momy połednie i jo musza łobiod warzić!
Wasza Grymlino

Komentarze

Dodaj komentarz