Nepomuk ze słupa
Nepomuk ze słupa

 

Jak świynty Jon ze słupa naprowioł łożyrokow cz. 1

 

Było to za tych czasow, kiej stawiali most na rzyce Rudzie. Jedyn gryfny karlus, co mu Lojzik było na miano, łogromnie rod popijoł. Jego łojciec tyż wypioł za modu roz za czos, ale tyn jego synek to niy znoł miary, yno słepoł ta gorzoła a potym jeszcze łożarty roztomańte konsztiki wyczynioł. Łojciec umrził skuli niego łod tyj zgryzoty, łostała yno mamulka, co se ze synkiym rady dać niy poradziła.
Jedyn raz Lojzikowo mamulka potkała swoja kamratka, co we Żorach ze dwaścia lot niy była. Jeji chop tyż fest chlastoł gorzoła, ale łona rzykała do świyntego Jona, co teroz zaś stoji na rynku i za jakiś czos chop dostoł robota „na hutach”, a tam ni mioł kamratów łod kieluszka, bezto pić przestoł!
Lojzikowo mamulka wziena se do serca dobro rada i zaczła rzykać a roz za czos tyż świyntymu Jonowi jaki kwiotki ze zegródki zaniosła. Praje na tym jom chycił synek, jak szeł nazod ze kaczmy:
– Po co mamulko tej figurze kwiotki stawiocie? – spytoł sie.
– To wszystek skuli ciebie ty giździe, co cołki familiji łostuda a gańba robisz! – rozpłakała sie.
– Jo se zaroz z tym chopym – tu Lojzik pokozoł na figura – pogodom, co mi mamulka nerwuje!
Kiej indy to by sie mamulka łośmioła, ale terozki niy było i do śmiychu! Próbowała uholkać łożyroka, ale łon sie i wyrwoł. Potym wyciongnoł ze kapsy cyntla a ryknoł na cołki rynek: Prost, ty tam na słupie!
Tego było już zatela i matka drabko uciykła do dom.
A łoroz stoł sie cud! Świynty Jon podziwoł sie krziwo na Łojzika, pogroził mu palcym a padoł:
– Ty se chcesz sy mie robić kamrata łod flaszki, a mamulka do grobu chcesz zagnać, ty giździe zatracony! Jak tak dali bydziesz chlastoł ta gorzoła , jak kamela łocet, to jo cie we nojbliższyj wodzie łutopia...
Na te słowa Lojzik zaroz ze strachu wytrzyrstwioł, polecioł do dom a bez dwa ni sie we kaczmie niy pokazywoł, bezto kamraci prziszli go do dom nawiydzić. Lojzik padoł im, co go potkało.
– Ale chopie, zdało ci sie! – padoł Hanek Konsek, nojwiynkszy śnich mondrala, bo aż sześ klas skończył. – No a co tym świynty mo do wody? Musioł żeś se go pomylić ze Jonym Chrzcicielem, tyn to wodom a utopkami rzondzi... Podź sie lepi napić chopie, bo nasza gorzołeczka wszyski żałości lyczy!
(Co zrobił Lojzik dowiycie się za tydziyń)

Grymlino.

Komentarze

Dodaj komentarz