Przeczytałem kiedyś raport opisujący monitoring postaw. Dotyczył on tureckich imigrantów. Turków, którzy osiedlili się w Niemczech.Okazuje się, że drugie pokolenie jest o wiele bardziej radykalne, niż ci którzy pamiętają swoją ojczyznę. Dosyć łatwo można to wytłumaczyć - nie znając warunków tureckiej wsi, łatwo ją idealizować. Żyjąc w niemieckim, konsumpcyjnym społeczeństwie łatwo nabrać do niego wstrętu, a stąd już niedaleko do radykalizmu. Dlatego zamachy nie są efektem uchodźców, tylko Francuzów i Belgów - urodzonych w nowych ojczyznach dzieci z drugiego pokolenia imigrantów arabskich.
Urodziłem się w 1977 roku. Moje dzieciństwo przypadło na najgłębszy polski kryzys po II wojnie światowej. Na wakacjach u rodziny w toalecie musiałem używać gazety. Nie był to objaw choroby psychicznej mojego wujka, tylko efekt braku papieru toaletowego w sklepach. Podłą kawę, której zapach wyrył mi się w korze mózgowej, zalewano po kilka razy. Mięso, masło, a w pewnym momencie nawet buty były reglamentowane. Oznaczało to, że trzeba było mieć specjalną kartkę, żeby kupić towar w sklepie. Posiadanie większej ilości gotówki nic nie dawało. Brakowało towaru, nawet kartka nie zwalniała od stania godzinami w kolejkach.
Jako dzieciak siadałem czasem z bratem na płocie i liczyłem przejeżdżąjące auta. Kiedyś nawet ulepiliśmy na środku ruchliwej dzisiaj ulicy bałwana. To nie było trudne, samochodów było tak mało. Za to nie było benzyny i ustawiały się po nią sięgające kilometra kolejki. Wśród nastolatków szczytem szpanu była reklamówka z Aldika i niemal każdy chłopak zbierał puszki po niemieckim piwie. Nie sprzedawaliśmy ich na złom, tylko układaliśmy je w piramidy. To były ozdoby naszych pokoi. W soboty nasze śląskie matki zmuszały nas do wycierania z tego czegoś zalegającego kurzu. Tak było 30 lat temu.
Niedawno usłyszałem, że przez ostatnie 27 lat Polacy nie mogli odzyskać godności. Widziałem to na własne oczy, dorastałem z tą zmianą. Wiem, jak dalece propaganda mija się z prawdą. Zaczynam się bać. Boję się, że drugie pokolenie Polaków żyjących w wolnym kraju wysadzi mój świat w powietrze.
Komentarze