Msze w surowych murach kościłka akedemickiego (na zdjęciu ksiądz Krzysztof Nowrot i ksiądz Tomasz Jaklewicz przyciągają wienych / Dominik Gajda
Msze w surowych murach kościłka akedemickiego (na zdjęciu ksiądz Krzysztof Nowrot i ksiądz Tomasz Jaklewicz przyciągają wienych / Dominik Gajda

 

Gdy w mieście powstała politechnika, powołano też duszpasterstwo akademickie. Jego sercem jest stare prezbiterium na Górze Cerekwickiej, ostałe po dawnej świątyni, które przerobiono na kościółek.

 

Jak już pisaliśmy w poprzednim odcinku tego cyklu, w 1920 roku w Rybniku otwarto nowy cmentarz parafialny przy szosie Rudzkiej. Wtedy pochówki na starej nekropolii na Górce Kościelnej zostały wstrzymane. Tym samym kaplica cmentarna po 92 latach funkcjonowania stała się zbędna i zaczęła popadać nie tylko w zapomnienie. Z biegiem lat ten zabytkowy obiekt niszczał, podobnie jak wiekowe nagrobki, które coraz bardziej porastały bluszczem, krzewami i chwastami. Nowy rozdział historii kaplicy rozpoczął się w latach siedemdziesiątych XX wieku. Miało to związek z powołaniem w 1962 roku Ośrodka Stacjonarno-Zaocznego Politechniki Śląskiej w Rybniku, który w roku 1968 przekształcony został w filię tej uczelni.

 

Miasto żaków

 

Tym sposobem Rybnik stał się miastem akademickim, do którego ściągała młodzież z całego regionu. Równolegle z zaistnieniem uczelni przy parafii pw. św. Antoniego powołano do życia placówkę duszpasterstwa akademickiego, przy której ucząca się młodzież mogła się zrzeszać i działać w duchu chrześcijańskim. W 1969 roku pierwszym rybnickim duszpasterzem akademickim został ksiądz Henryk Markwica (1942-1999), który potrafił zachęcić licealistów i studentów do aktywnej działalności przy nowo powołanym ośrodku duszpasterskim. Młodzi intelektualiści spotykali się zazwyczaj w salce przy kościele pw. św. Antoniego lub też w budynku starego probostwa przy ulicy Księdza Franciszka Brudnioka.

W latach 1972-1975 posługę duszpasterza akademickiego w Rybniku pełnił ksiądz Antoni Stych (1939-2009), który zapoczątkował starania o przekazanie do dyspozycji młodzieży akademickiej zabytkowej kaplicy cmentarnej na Górce Kościelnej. Ponieważ kaplica ta już od ponad pół wieku tylko sporadycznie była używana, na propozycję tę z chęcią wyraziły zgodę władze kościelne i samorządowe miasta. Pomysł księdza Antoniego był przysłowiowym strzałem w dziesiątkę. Młodzi ludzie z wielkim zapałem i energią przystąpili do porządkowania terenu, wycinania krzewów, wytyczenia dróżek oraz porządkowania obejścia kaplicy.

 

Prastare wezwanie

 

Wnętrze świątyni również wymagało gruntownej renowacji, którą rozpoczęto od usuwania pajęczyn, mycia i szorowania. Stare prezbiterium, które ostało się po dawnym kościele farnym, przeszło kolejną metamorfozę i przejęło teraz rolę kościoła akademickiego pod prastarym wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W połowie lat siedemdziesiątych XX wieku na rozległy cmentarz otaczający kościół akademicki wjechały buldożery i ciężarówki. Ku zgorszeniu społeczności nastąpiła barbarzyńska likwidacja tej najstarszej rybnickiej nekropolii. Na miejscu zrównanych z ziemią grobów i wywiezionych nagrobków utworzono park miejski o powierzchni 1,65 hektara.

Po tej bulwersującej profanacji miejsca wiecznego spoczynku niezliczonych pokoleń pozostało jedynie kilkanaście nagrobków w bliskości murów kościoła akademickiego. Nie zachowała się jednak ani żadna dokumentacja, ani jakiekolwiek plany rozmieszczenia miejsc pochówkowych zasłużonych rybniczan, burmistrzów i duszpasterzy. Chociaż wiekowy cmentarz na zawsze zniknął, to kościół akademicki przez kolejne lata nieprzerwanie tętnił życiem, modlitwą i śpiewem. W 1994 roku wiekowa budowla poddana została gruntownej renowacji, całkowicie wymieniono wtedy dach wraz z poszyciem i dachówką, zbudowano nową wieżyczkę na sygnaturkę, założono nowe rynny, ceglane ściany wewnątrz i na zewnątrz oczyszczono oraz odnowiono i pomalowano stare tynki.

 

Mocny punkt

 

Chodniki wokół kościoła wybrukowano granitową kostką, zaś z kilkunastu zachowanych i odnowionych pomników grobowych w 2000 roku utworzone zostało niewielkie lapidarium przypominające o historii i świętości tego miejsca. Park urządzony na grobach przodków poświęcony został pamięci św. Jana Sarkandra. Dziś rybnicki kościółek akademicki jest jednym z mocnych punktów ewangelizacji w strukturach diecezji katowickiej. Surowy i skromny wystrój tej świątyni akcentuje jej wiek i powagę, co skłania do wyciszenia, kontemplacji, modlitwy i zadumy. Msze święte odbywają się tam w każdą niedzielę i święta o godzinie 11.00. Uczestnictwo w liturgii w tak niezwykłym miejscu daje wiernym niezapomniane duchowe przeżycia.(cdn)

 

Poczet duszpasterzy akademickich w Rybniku
1.) Ksiądz Henryk Markwica (1942-1999), wyświęcony w 1966 roku, duszpasterz akademicki 1969-1972; 2.) Ksiądz Antoni Stych (1939-2009), wyświęcony 1963, duszpasterz akademicki 1972-1975; 3.) Ksiądz Oskar Thomas (1940-1984), wyświęcony 1966, duszpasterz akademicki 1975-1977; 4.) Ksiądz Józef Kaul (1943-2000), wyświęcony 1977, duszpasterz akademicki 1977-1978; 5.) Ksiądz Tadeusz Pietrzyk, urodzony 1945, wyświęcony 1972, duszpasterz akademicki 1978-1981; 6.) Ksiądz Stefan Nowok, urodzony 1950, wyświęcony 1975, duszpasterz akademicki 1981-1984; 7.) Ksiądz Józef Kaul, duszpasterz akademicki 1984-1993 – ponownie; 8.) Ksiądz Dariusz Niesiobęcki, urodzony 1966, wyświęcony 1992, duszpasterz akademicki 1993-1996; 9.) Ksiądz Zbigniew Mizia urodzony 1965, wyświęcony 1990, duszpasterz akademicki 1996-1999; 10.) Ksiądz Stefan Czermiński urodzony 1952, wyświęcony 1978, duszpasterz akademicki 1999-2002; 11.) Ksiądz Michał Anderko (urodzony ?), wyświęcony 2001, duszpasterz akademicki 2002-2005; 12.) Ksiądz dr Grzegorz Wita, urodzony 1969, wyświęcony 1994, duszpasterz akademicki 2004-2016; 13.) Ksiądz dr Rafał Śpiewak urodzony 1973, wyświęcony 1998, duszpasterz akademicki 2006-2016; 14.) Ksiądz Krzysztof Nowrot, urodzony 1984, wyświęcony 2009.

 

 

Komentarze

Dodaj komentarz