Nasze roztomiłe psioki

 

Po naszymu
 

Psioki to jo mōm aże dwa, a ôba już swoji lata majōm. Psu idzie na trzinosty rok a suce bydzie tyn rok jedynoście. Już słysza, jak godocie: babo, to ale mocie starzikōw a niy psy, i mocie prawie, ône sie sy mnōm zestarzały, a je mi żol, że ta zwierzina niy żyje tak dłōgo jako ludzie, bo jo tym gizdokōm przaja a ôni przajōm mie! Teroz jak żech je na pynzyji, to nojczynści jo ś nimi w dōma siedza, abo na plac wynda, ale na szpacyr już niy idymy skuli moji rojmatyki. Psioki rade po placu lotajōm, wszyjskich, co wele nos idōm ôbszczekajōm, ale cołki czos dajōm pozōr, eli jo porzad siedza na ławce pod cześniōm i co rusz sie same meldujōm, jakby godały: widzisz sam my sōm, nikaj niy idymy, to ty tyż niy idź do dōm bez nos!

Za tela lot, co u nos sōm, to my sie na tela poznali, że sie rozumiymy. We wieczōr jak przidzie dziewiōnto godzina, to ône idōm spać, a jak jo niy ida ś nimi, to ôkropnie sōm nerwowe, bezto jo se tyż lygna do łōżka a mōm jeszcze ze godzina na czytani.To je yno zwierzina, a czowiekowi poradzi wspōłczuć, jak by mi to kery przedtym padoł, to bych niy wierziła, ale samach sie przekōnała! Jak żech była fest choro, to ône mie sztyjc wachowały, we dziyń i we nocy, jak im co niy pasowało (charczałach, telefon abo zygor zwonił), to ôba na mie zaglōndali, a psiok mi tak dłōgo po rynce szturoł pyskiym, aż żech sie ôbudziyła! Jo se tak myśla, że ôni sy mnōm tyż chorowali, bo ôstatnio padała mi sōmsiadka, że myślała, że te psioki mi uginōm, bo na fest chore wtynczos wyglōndali.

Jak żech szła do szpitala, to poradziyli po cołkich dniach nic niy jeś, a ta kudłato dziołcha, to mie szła jedyn roz szukać po ôsiedlu, bo ludzie jōm widzieli, że była wszyndy tam, kaj my społu chodziyły! I powiydźcie sami, jak tu niy przoć takim gizdokōm? A że je przi nich robota: dać jodło a woda, czasym wyczosać, roz za czos ôkōmpać, bo sie fest mażōm, to je prowda, ale jakbych ich niy miała, to co bych robiyła? Isto bych na zadku siedziała, a czowiek przeca musi mieć trocha roboty do zdrowotności! Jak sie sy mnōm zgodzocie, a żodnego pupilka jeszcze ni mocie, to spokojnego psioka se weźcie, bo te gryfne a wyzgerne, to niy sōm już na nasze lata.

GRYMLINO

Komentarze

Dodaj komentarz