Bardzo downo tymu żył jedyn krol, kery mioł cera jedynioczka, a gryfno była jak diosi. Chocioż tako szwarno, jednak ni miała sie szczyńścio wydać. Żodyn karlus niy chcioł sie śniom ożynić, bo była łona „strzigom”. Ludzie to zwietrzyli, co tyż daleko, szyroko sie rozniosło i żodyn sie niy doł skusić urodom ani bogactwym. Krolewna wiedziała, czymu tak jest, i tak sie tym fest tropiyła, aże sie jom choroba ciynżko chyciyła i umrzyła. Jak umiyrała, to prosiła swojigo łojca w łostatnim słowie, żeby jom po śmierci postawili wroz z trułom w kościelnyj kaplicy, a kożdyj nocy mo jom wachować jedyn wojok z krolewskij straże. Powiedziała tyż krolowi, że jakby tego niy zrobiyli, to łon i cołki kraj bydom nieszczyńśliwi.Krol przirzeknył cerze, że jeji prośba spełni i tak tyż sie stało. Zaroz po jeji śmierci wstawiyli jom w trule w wybranyj przez nia kaplicy kościelnyj i na noc posłoł wojoka, coby trzimoł przi nij straż. Rano jednak wojok nie wracoł na strażnica i znojdli go potym w kaplicy martwego bez głowy. Na drugo noc dali drugigo wojaka na wacha, ale i tego znojdli na drugi dziyń bez głowy. Tak to doś długo trwało i dużo już tych wojokow poginyło.Kożdy, na kerego tyn niyszczyńśliwy los pod iść na ta wacha, szykowoł sie na smierć, bo wiedzioł, że go niy minie.Aż tu jednego wieczora trefiyło iść na ta wacha jednymu młodymu wojokowi. Szoł taki smutny i z żolu płaczki mu wyciskało z łoczow, jak se wspomnioł, że łostawić mu trefi starych łojcow, dlo kerych jest jedynym wsparciym i żodyn inkszy niy bydzie sie nimi opiekowoł, bo przeca w nocy trefi mu umrzyć.Idzie tak z tymi czornymi myślami i widzi, że przi fortce cmyntarnyj siedzi jakiś starzik i prosi go o jałmużno. Wojok wyciągnył z kapsy ostatni kotlok i doł go tymu starzikowi.– Wielki Bog zapłać, panie wojoczku, a czamuś taki markotny?– Ida – padoł wojok – żeby straż trzimać w kościele, ale tak doprowdy to wiym, że mie tam śmierć czeko, bo wszyjscy moji kamracy, kerzi przedy mnom trzimali wacha przi trule krolewnyj, tam tyż jom znojdli.– Niy starej sie tak bardzo wojoczku, bo niy umrzesz – padoł mu starzik – ale musisz posłuchać mojij rady. Jak yno wleziesz do kościoła, wlyź na ambona i tam sie schowej i na pewno obstojisz.Wojok podziynkowoł piyknie starzikowi za porada i tak zrobiył, jak mu kozoł.
Komentarze