Borok wojoczek trząs sie ze śmiertelnego strachu jak diosi na tyj ambonie i rzykoł, żeby go Strziga niy naszła. Z tego trzynsiynio sie zaczły skrzipieć drzewianne schody na ambona i stało sie to, czego sie spodziywać – Strziga zejrzała bladego ze strachu wojoka i zaroz choby tygrysica ciepła sie ku ambonie. Jednak w tym samym momyncie zapioł kokot, bo prawie połnoc wybiło na wieży i Strziga swoja moc straciyła. Musiała nazod legnyć w swojij trule w kaplicy.Rano jak zawsze krol posłoł po zwłoki wojoka, żeby mu pogrzyb zrobić. Pierzinym sie zadziwiyli ci, kerzi po martwego wojoka prziśli, zastali go żywego i na dokłodka uśmiychnytego. Zaroz tyż doniyśli o tym krolowi, kery sie o wszystkim dokładnie wojoka opytoł i zaroz tyż kozoł mu drugo noc wachować, kiej mu sie tak udało.Ku wieczoru zaś biydny wojok szoł smutny na wacha, bo wiedzioł, co go zaś czeko w kościele. Przi fortce juzaś trefiył tego samego starzika, doł mu jałmużna i uskarżo sie, że drugi roz go posyłają na śmierć.– Nie boj się, wojoczku! – rzeknył mu starzik, bo nie umrzesz i tyj nocy, yno jak przidziesz do kościoła, to zaroz idź na chór i skryj sie za łorganami. Wojok usłuchoł starzika i zaroz sie schowoł za łorganami. Przed połnocom juzaś sie dźwiyrze z kaplice otwarły i wyparziła krolewna bioło aż do kolan. Prosto na ambona sie puściyła, bo myślała, że tam znojdzie wojoka. Niy było go tam, toż gibko śleciała po schodach i woło:– Kaj żeś jest, wachtyrzu? Lotała zaś jak najynto, tam a nazod po cołkim kościele i znojść go niy poradziyła. W końcu ujrzała go na chórze, za łorganami, bo piszczołki aże brzynczały, co tak tam borok wojok świyrgotoł ze strachu. Jak strzała puściyła sie Strziga na schody, ale jak była w połowie, prawie zaś kokot zapioł, moc sie straciyła i musiała nazod lygać do truły.Rano wczas już som krol z ciekawości i cołko jego świta prziszła do kościoła obejrzeć, czy wojok obstoł. Wielce sie zdziwili wszyjscy, że wojok przeżył już drugo noc i nawet som otworził przed krolym dźwiyrze i uradowany wszystkich prziwitoł, chocioż inksi swoje posłuszyństwo przipłaciyli życiym.Kozoł krol przespać sie wojokowi w dziyń, bo jak przidzie wieczor, to po roz trzeci pojdzie juzaś na wacha do kościoła. Ciekawiyło krola, jak sie to skończy i czamu tymu wojokowi udowo sie tak szczyńśliwie cołko noc trzimać straż przi trule Strzigi i uniknyć śmierci, bezto juzaś go wyznaczył na wacha.Wojok niechyntnie sie wybiyroł do kościoła, bo przeca dobrze wiedzioł, co go tam juzaś czeko.
Komentarze