Roz tyż chytali my te kowoliki nad rzykom Rudom, kaj cołki brzyg był zarosnyty macierzonkom. Furgało nad niom rostomajntych szmaterlokow i inkszego chrobajstwa co niymiara, a miyndzy nimi nojwiyncyj kowolikow. Niy trza ich było ani w lufcie chytać – jak to nad trowom było – yno szło ich zbiyrać prosto z tych macierzonkowych kwiotkow. Chytała tyż je z nami, synkami, dziołcha z naszyj drogi, keryj Hajdla było. Była starszo od nos i tak przepadzito, że nom spod ronk wszystko chytała i wciepowała do swojij litrowyj krauzy, w keryj sie yno kotłowało. Stanik już mioł tako nerwa na nia i yno kombinowoł, jak sie jom pozbyć, bo kaj yno zaczon chytać, to łona zaroz za nim przileciała i sprzed nosa mu kowoliki chytała.Nad samym brzegym Rudy, blisko wody, jaki trzidziyści krokow od tyj wielkij kympy macierzonki, kaj my chytali, była tako myjnszo kympka macierzonki, kero my mijali z daleka. Miały tam pod niom gniozdo w ziymi czorne ćmiyle z czerwonymi dupkami. Były łone taki ostre i gorsze od osow, co my już na własnyj skorze poczuli. Przeca niyroz my wybiyrali cołki taki gniozda wroz z matkom od ćmiylow i potym dowali do drzewiannych skrzinek, kere my stawiali na swojich oknach. Tela że dycko te mryngate ćmiyle my wybiyrali, a te czorne my mijali. Te pasiate niy były taki ostre i lotały potym do tych naszych skrzinek choby gołymbie do gołymbnika i uciecha my z tego mieli.Stanik tyż nic, yno zaszoł ku tyj kympce z ćmiylami i zaczon udować, że mocka tam zbiyro kowolikow. Jak yno zejrzoł, że Hajdla ku nimu leci i jest blisko, tompnył nogom o ziymia kole tego gniozda od ćmiyli i gibko uciyk. Boroka Hajdla prawie sie schyliła po kowolika, jak cołko banda tych czornych ćmiyli wyparziła na nia. Jak jom oblazły i zaczły sztachlami obkłodać, to takigo larma narobiła, że chyba na cołko wieś było słychać. Jeja litrowo krauza z nachytanymi kowolikami pływała za chwilka w Rudzie i ryby, kerych wtedy było moc, miały teraz uczta. Jo ze Stanikiym stoli my w bezpiecznym miejscu i lachali sie jak diobli z Hajdle. Przeszło tydziyń chodziyła opuchnyto, ale już nigdy niy szła z nami na kowoliki.Jak sie skończyły kowoliki, to my chodziyli na obsadzono lipami droga, kaj dycko pod wieczor lotały całymi bandami chrabonszcze. Dzisioj, jak by kery chcioł nimi kury kormić, to by te boroczki z głodu padły, bo chrabonszczy ani na lykarstwo.
Komentarze