Kaczontko nr 4
Kaczontko nr 4


– Coś ty za jedyn? – spytały, a kaczontko yno łepom krynciło na wszystkie strony i witało wszystkich, jak yno poradziło nojgrzecznij.– Jest żeś strasznie brzidki! – godały kaczki. – Ale co nas to obchodzi, podwiel niy bydziesz chcioł sie ożynić z kimś z naszyj rodziny.Biydne kaczontko! Doprowdy niy myślało o żyniaczce, żeby mu yno dali pokoj leżeć w sitach i napić sie trocha wody z moczarow!Leżało tam cołkie dwa dni; potym przileciały dwie dzikie gynsi, a tak doprowdy były to gonsiory, kere niydowno wykluły sie z jajec i bezto były takie śmiałe.– Słuchej yno kompel – godały – taki żeś szpetny, że nawet ci przajymy. Chciołbyś sie do nas prziłonczyć i zostać ptokiym wandrownikym? Tu poblisku, w inkszych barzołach, miyszko pora szwarnych, ciekawych gynsi, same młode frelki, kere umiom godać „kwa”, możno bydziesz mioł u nich szczyńści, choć żeś taki brzidki.„Pif, paf!” – zadudniało nogle nad nimi i obie dzikie gyńsi spadły martwe do sitow, a woda zaczerwiyniła sie od jejich krwie. „Pif, paf!” – juzaś zagrzmiało i cołkie stado dzikich gyńsi wyfurgło ze sitow, a potym juzaś było słychać strzylanie. Był to wielki gon: fesztry leżeli naokoło bagna, nikerzi siedzieli na stromach; modrawy kurz choby małe chmurki było widać miyndzy ciymnymi stromami i ścieliły sie tyż nad wodom; feszterskie psy łaziyły po marasie: plusk, plusk! Trzcina i sity gnyły sie na wszystkie strony. Jakie wylynkane było kaczontko! Krynciło łebkym i chciało go schować pod skrzidło, ale w tym samym momyncie stanył kole niego strasznie wielki pies, z wystyrczonym z pyska jynzorym i blyszczoncymi groźnie ślypskami, dugnył pyskiym kaczontko, pokozoł ostre zymbiska i – plusk uciyk, niy łapnył go.– Ach dziynki ci Ponboczku! – stynknyło kaczontko. – Jest żech takie szpetne, że ani psy mie niy chcom bajsnyć.I potym leżało blank cichutko, a nad sitami yno śrot gwizdoł, a dudniało roz za razym.Dopiyro niyskorzij w dziyń ustała ta strzylanina, ale biydny pisklok jeszcze długo niy poradziył sie spamiyntać, przeczekoł jeszcze pora godzin i dziepiyro potym porozglondoł sie naokoło, wydostoł sie z barzołow; kalupym jak yno poradziył najgibcij uciekoł polym i łonkami.Przełonaczył na nasze: UTOPEK

Komentarze

Dodaj komentarz