Rano spostrzygli przibysza, kot zacznył miauczyć, a kwoka gdokać.– Co to jest? – spytała staro baba i obejrzała sie, ale słabo już widziała, toż zdało i sie, że jest tłustom kaczkom, kero tu zbłondziyła. – To dobry przibytek – pedziała. – Jak to ni ma kaczor, byda miała kacze jajca. Trza jom wyprobować!I kaczontko wystawiyła na trzitydniowo proba, ale niy znosiyło jajec.Chałupom rzondziył kot, a kwoka mu pomogała i sztyjc godali: „My i świat”, bo myśleli, że som połowicom, i to tom lepszom połowicom świata. Kaczontko godało, że to ni ma prowda, że jest inaczyj, ale kwoka tego niy umiała ściyrpieć. – Umisz snosić jajca – spytała? – Niy! – Toż zawrzi przinajmnij tyn dziób!A kot pedzioł: – Umisz pukel postawić, miauczeć i suć iskry? – Niy! – Toż zostow se ta godka do siebie, jak starsi godajom!Kaczontko siedziało w koncie i smuciyło sie. Pomyślało wtedy o świyżym lufcie, o słoneczku i poczuło sromotno chyńć, żeby se popływać po wodzie. Aże na koniec pedziało to kwoce. – Co ci strzeliło do łepy? Ni mosz nic inkszego do roboty i snochwiosz. Snoś jajca abo mrucz, to ci przyńdzie. – Ale pływać to tak fajnie! – pedziało kaczontko. – To ci dziepiyro coś fajnego! – pedziała kwoka – Chyba żeś ogupioł?! Spytej kota, kery jest nojmondrzejszym stworzyniym, jakie znom, czy chciołby pływać w wodzie i yntkować. O mie już niy wspominom.Spytej sie naszyj staryj baby, kero jest najmondrzejszo na świecie. Czy myślisz, że chciałaby pływać i yntkować? – Niy rozumicie mie! – pedziało kaczontko. – Jak niy my, to kto cie mo zrozumieć? Nigdy niy bydziesz mondrzejsze od kota i od tyj baby, o mie już wcale niy godom. Niy spiyrej sie tak i dziynkuj Ponboczkowi za cołkie dobro, kere cie tu spotkało. Czyś sie niy dostoł do ciepłyj izby? Czy niy obracosz sie miyndzy takimi, kerzi cie mogom dużo nauczyć? Ale żeś jest rozwionzły i godka z tobom może yno znerwować. Możesz mi wierzić, że ci dobrze życza, dobrze ci tyż radza, a po tym sie poznowo prowdziwych przocieli. Starej sie lepij jajca niyść i naucz sie miauczeć abo chocioż iskrami suć.– Myśla, że pójda se w świat! – powiedziało kaczontko. No to idź! – rzekła kwoka.I kaczontko poszło. Pływało po wodzie, yntkowało, ale żodyn na nie niy patrzoł, bo było takie brzidkie.Przełonaczył na nasze: UTOPEK
Komentarze