Jedna tako downiyjszo nasza poczciorka, to je paniczka Irka, co nōm kejś i pōł tasze tych pismōw a gazetōw przinosiyła! A wtynczos jo za kożdym razym żech sie śniōm wele fortki widziała a troszka przegodała. Teroz nasza poczciorka je już kupa lot na pynzyji, ale jak kaj mie potko, to dycki za mnōm woło: Poczkej Maryjko, chca ci cosik pedzieć! A potym sie shaltuje: Ja, tyś nejści Maryjka ni ma, bo tak sie mianowała ta twoja kamratka, a ty?
Spomi mi jak ci je! A jo jeszcze niy stykna gymby ōtworzić, coby ji padać, że mi je Elka, to ȏna zaś sie shaltuje, a pado: Tyś je Ela, pra! Potym sie pyto ȏ wszyjskich we familiji. A na kōniec ȏ nasze dwa psy, co już lata niy żyjōm, bo ȏna ȏgrōmnie zwiyrzōm przaje. Kwilka se ȏbie przistanymy a se pogodōmy „ȏ wszyjskim a ȏ niczym”. A jak sie na kōniec rozłōnczymy, to jo zaś mōm taki wrażyni, jakbych ȏd ni kupa pismōw dostała, co ich jeszcze dzisio poczytać byda musiała! Jo jednako naszyj paniczce Irce przaja! Niych nōm żyje jak nojdłōżyj!
Czasy sie zmiyniajōm a we kożdej chałpie teroz ludzie majōm „domofon”. Jak niy trza podpisać ȏdbioru, to styknie padać coby tyn poczciorz abo poczciorka wciepli pisma a gazety do krzinki na fōrtce. Tak to sie nōm bez ta technika jeszcze jedyn kōntakt ze ludziami straciył! Roz sie mie sōmsiadka ze moji ulice spytała, eli u nos chodzi tyż tako poczciorka - hrubszo blondyna? Co ji kejś pismo do nos dała, bo do naszyj chałpy trefić niy poradziyła. A co jo miała ji pedzieć? Kej jo tyj istnyj niy widziała, bo stoła za wrotami. No to żech ji padała, że ta baba, co mi poczta przinosi mo taki hrubszy głos, a sōmsiadka zaroz bōła w dōma: Isto wasz rejon mo tyn Jōzek, co mo taki trocha babski głos! Dej se na niygo pozōr, bo to je chlastała, a czasym i „na bani” listy nosi! No to jo zgupiała: chodzi ku nōm chop abo baba?
Zatym sie nōm jeszcze żodne pisma niy straciyły, ale byda se musiała tego poczciorza prziwachować! Juzaś jedna robota wiyncy do ōmy - pynzyjōnistki!
Roztōmiłe poczciorze, przi przeleżitości Waszego świynta życza Wōm, cobyście przinosiyli yno same dobre wiadōmości, a coby ludziska już na Wos ze radościōm czakali przi dźwiyrzach abo wele fōrtki, jako jo!!
Grymlino
Ps. Podziynkowani do panoczka Alka Zimōńczyka za pōmōc we ślōnski korekcie.
Komentarze