post image
Pixabay Jaźwiec, czyli borsuk

Jo tam troszka ȏ jego zwykach a ȏ tym jak wyglōndo wiym, boch miała starzika fesztra. Mój tatulek do 15 roku wychowywoł sie we staryj drzewiannej fesztrowni na Piekuczu, a las znoł jak swoja włosno kapsa!

Na ȏbrozku isto byście jaźwca poznali, bo mo ôn po ȏbu strōnach łepy po dwa biołe poski. Z daleka je podany na małego psa, bezto dłōgo ônego ku psōm rachowali. Potym isto skuli tych jego wielgich pazurōw we przednich szłapach, go ku berōm przipisali, a terozki godajōm, że to je zwiyrz ze familije „łasicowatych”! I bydź tu czowieku ze tego wszyjskigo mōndry? Taki jaźwiec zeżere wszyjstek: ȏd glizdy do mysze abo tyż inkszego małego ssaka. Bez dziyń mało go widać, pokazuje sie dziepiyro pod wieczōr a potym łazi do biołego rana.

Tym, co we lesie biwakowali poradziył strachu nagnać, bo tōmpie, jakby jaki czowiek szoł, a we nocy lepi wszyjstek słyszeć. Krōm tego to je ȏgrōmnie czysty zwiyrz. Dbo tyż ȏ porzōndek we swoji jamie. Wychodek mo kōnsek ȏd nij. Te ȏd niygo przizwyczajyni wykorzistujōm dycki liszki. Ȏne by niy dały rady wykopać taki dziury, bo pazurki majôm myjsze, bezto jak sie nadarzi tako prziwilijo, styknie do jaźwcowego gniozda nasrać, a gospodorz sōm uciecze, i po robocie! Jaźwcowo nora mo nojmyni troje „dźwiyrzi”, to je po to, coby jaźwiec mōg gibko uciyc, jak mu tam kery zwiyrz wlezie, coby go przegnać. Jednako ȏn ni ma gupi i tyż sie poradzi ȏdgryź! Mojimu starzikowi zakopoł fest dociyrno dakliczka Asta. Skuli nij chopy cołko gōrka przekopali, ale jōm niy znodli. Już po wszyjskim mōj starzik siod se na pniok a sie rozpłakoł, bo tak tymu psu przoł! A za kwilka sie wele niygo pokozała umazano ziymiōm Asta, a skoczyła mu na klin! Sama sie kajś przekopała a na świat wylazła. 

Kejś fesztry strzylali borsuki, a terozki miejscami sōm po ȏchrōnōm (parki narodowe, rezerwaty). Jo żech tyż roz taki miynso jadła, ale bōło to bez 60 lot nazod, a ani niy pamiyntōm jako smakowało. Bōłach nawiydzić kamratka ȏd starki, co miała chopa fesztra. We coluśki chałpie wōniało tam pieczōnym miynsym. Zaroz kōnsek żech dostała, coby mi sie niy zachciało, a gospodyni padała, że to je ze jaźwca! Moji starki ȏtrzynsło i niy chciała, ani troszka sprōbować!

Grymlino

Komentarze

Dodaj Komentarz