Roz, we Czechach poszłach ze mojim ślubnym na torg kupić winogrona, a tu ȏroz słyszymy straszne larmo! Myślach, że to sōm te Italijoki, co my ich po drodze minyli! Jo tych borokōw powinowała, bo ȏni rynkami wywijali a dycki fest głośno godali, ale to byli dwa nasze chopeczki, co tak fest klyni, że tyn nasz, slōnski jynzyk bōł cołkiym podany na łacina! Isto sie im towor na sztandzie niy widzioł, abo cyny!
Jeszcze gorzi było jak my pojechali do ciepłych wodōw aż ku wyngerski granicy. Na drugi dziyń przijechała wycieczka ze Katowic, a do kōńca turnusu już niy bōło spokoju! Nojgorszy to bōł jedyn chop, bo sztyjc fafloł, co mu ślina na jynzyk prziniosła! Jak mie uwidzioł, to ryknoł na cołki basyn:
- Jo se myśloł, że Madziarki sōm czorne a ta je ryszawo! (Bo jo wtynczos miała wosy pōmalowane na kasztanowo.)
We piyrszej kwili chciałach mu, co pedzieć na rozum, ale udałach, że niy rozumia, a miałach ȏd niygo pokōj. Drugi dziyń padoł głośno ȏ jednyj babie, że je cołkiym plaskato a piersi mo tela, co kot nacharkoł! Praje kożdy dziyń bōła ȏ cosik wojna, bo tam kupa Polokōw sie wczasowało, a niy kożdy taki sorōństwo doł se spodobać!
Selwik - mōj kamrat ze roboty, padoł, że ȏn pojedzie na wywczasy na wyspa Bali do Indonezyje a je isty ,że tam Polokōw a tymbardzi Ślōnzokōw niy spotko. Jednako jeszcze we fligrze skamracioł sie ze jednym chopym, co tyż bōł ze naszych stron. Zakwatyrowali ich we piyknej chałpce, co stoła na plaży, bezto nikaj dali sie niy wypuszczali. Za jakiś czos tymu Selwikowymu kamratowi kōmpani we morzu a ȏpolani sie zmierzło i zaczōn robić roztōmańte szpasy. Po naszymu naubliżoł Japończykōm, ale ȏni sie yno śmioli, a kłaniali, bo go niy rozumieli. Jedyn roz ujrzoł we wodzie fest starego chopa ze dwoma modymi frelami, co im „keryś cycyhaltry ukrod”.
- Selwik! – wrzasknoł na cołki głos - Podziwej sie, ta ze prawej, to mo gryfne citronki, ale ta drugo to mo taki, jakby sie ji do mangla wkrynciyły...
- Ty chamie ze Ślōnska! – rykła dziołcha a chyciła chopa za kudły!
Żodyn niy wiy, jako by sie to skōńczyło, ale na pōmōc tymu chopu prziszoł polski przewodnik, ale Selwik tyż isto mioł doś tego dowcipnego kamrata, bo jak przijechoł nazod zaroz zmiynioł numer telefonu.
Grymlino
Komentarze