Jodło, co dostowali żniwiorze abo ci co kartofle kopali, było taki same, co w dōma: nikedy żur, troszka lepi ȏmaszczony, kartofle abo pogański krupy ze kiszkōm, bo mlyka na gospodarce dycki było zatela! Czasym nawarziło sie jajec, co nojmni po dwa do kożdego. Na śniodani abo na sfaczyna dowali tyż chlyb ze biołym syrym rozrobiōnym ze śmietōnkōm. Jak moja mamulka szła na ȏdrobek do chopa, co na naszym kōnszczyczku pola robioł, to tam na sfaczyna bōł swojski chlyb ze biołym syrym i dycki nōm, dzieckōm, po krajiczku prziniosła, bo taki bōł dobry!
Jak my, dziecka, go roz starce ȏd gospodorzōw pokwolyli, to ȏna nōm zdradziyła ta tajymnica, czamu nōm tak smakowoł: do tego syra dowało sie troszka cynamonu! My tyż prōbowali tak zrobić, ale aże taki dobry niy bōł, jak tyn ȏd gospodorza! Nasz tatulek godoł, że to je nejści skuli tego swojskigo chleba, bo nasz, co my kupowali we piekarni ni mioł aże tak dobrego smaku!
Jak sie robota kōnczyła, to na ȏstatnio sfaczyna gospodyni dycki upiykła kołocza ze posypkōm, a nawarziła kakałszali abo malckawy. Jak trefiyło, że ȏstatni dziyń ludzie robiyli aże do wieczora, to potym była lepszo wieczerzo i po kieluszku gorzołki, bo trza było mieć robotnikōw we poszanowaniu a piykni im za robota podziynkować!
A tyj roboty na polu dycki bōło pełno aż do Adwyntu! Ale jak sie we wrześniu gibci zaczynało robić cima, to sie już sfaczyny niy dowało, yno lepszo wieczerzo abo gospodorze dowali wieczorne jodło ludziōm do dōm.
Stōnd sie tyż wziyno przisłowi, że świynty Michoł (29 września) sfaczyna skichoł!
Grymlino
Komentarze