Na drugi dziyń po wyjeździe Bronka i tych hajnelowych znajomych z samego rana obudziyło nas słoneczko i jakoś nic niy dudniało po celcie. Zaroz wszystkim humory sie poprawiyły i baby zaczły gibko wiyszać na sznorach przemoczone deki i lonty, a jo ze Zigom naplompali swoji pontony i wyruszyli na jezioro z wyndkami. Hajnel ze syrynki tyż mioł świyżo karta wyndkarsko i dopiyro tu piyrszy roz chyciył takigo kilowego leszcza i my dwa starzi wyndkorze zowiściyli mu takigo szczyńścio. Chyciył go z brzegu, a my pojechali tymi pontonami z poł kilometra na jezioro i nic, yno pora małych wajsek. Nastympne dni były jednak nasze i tela my ryb nachytali, że baby niy podonżyły ich piyc. Rynata yno piykła i piykła i octym zalywała, już wszystki swoji garce miała zajynte. Po sztyrech dniach jedzynio tych ryb Gerda zigusiowo poszła do masarza kupić jakigo miynsa, zaś Rynata dalij pyrszczyła te leszcze. Dowali my tyż czynść nachytanych ryb sztudyntom z Warszawy, kerzi niydaleko nas sie ze swojimi namiotami rozłożyli. Prziszło do obiadu, Hajnel siod piyrszy ku rozkłodanymu stolikowi i Rynata postawiła przed nim talyrz zimiokow i cołki garniec opiekanych leszczy zalotych octym z cebulkom. Gerda zaś kończyła smażić zigusiowi kotlety i zaroz wszystkim w nosie zakrynciyło ze znajomego woniu. Hajnel niy wytrzimoł i piyrszy sie odezwoł:– Co to pieczesz, Gerdusia?– Kotlety Hajnelku. Chciołbyś jedyn, bo nom zostanie.– Na toć! Chorego sie pytajom – padoł Hajnel i Gerda zaroz mu wciepła kotlet na talyrz z zimiokami.Jak to Rynata uwidziała, tyż nic yno drab chyciyła tyn cołki garniec ze swojom procnom robotom i w migu wyloła do kosza na śmieci, że Hajnel niy wiedzioł, co sie to stało.– Na ty pieronie! Jeszcze roz mi prziniyś jako ryba i koż mi jom upiyc.Na szczyńsci Gerda gibko przileciała z ruskim sikaczym, kery niyroz retowoł taki momynta. Śmioli my sie wszyjscy, a Lida yno żałowała te wyciepane ryby, bo tako szporobliwo baba by sie nigdy niy opowożyła tak zrobić.UTOPEK
Komentarze