Na ryby my dalij chodziyli, ale już żodno baba niy chciała widzieć leszcza i płoci, czekały na jakoś smaczniyjszo ryba, ale te jak na ujma mijały nasze hoczyki. Za to sztudynty mieli dziynnie co pitrasić i jeść. Już przi brzegu czekali na nas, kiedy tymi pontonami przijadymy i domy im te wajski i ościste leszcze.Kiej sie tak te nasze baby spanoszyły i niy chcom bele czego jeść, toż roz my zrobiyli im niyspodzianka. Zajechali my do rybokow z miescowego PGR-u i kupiyli my dwa wielki „ale” i coś trzi kilo małyj sielawy. Wszystko żech wysnorzył i zasolił w garcach, a potym zaczli my robić wyndzok. W spadzistym brzegu niydaleko naszego pola namiotowego wykopali my tako studziynka na jaki 80 cm głymboko, żeby szło w nij powiesić te wyngorze w cołkości. Potym zrobiyli my kanał z dwóch ruł do żeleźnioka, kere Hajnel kupiył w tym samym sklepie GS.Co to było za jodło, hm...! Wszyjscy palce lizali. Dziecka te skory z wyngorzow tak wydrapowali i wydziyrali jedno drugimu, że im rady niy było. O sielawach to już ni ma co godać, bo coch jedyn szub uwyndzonych ku namiotom przinios, to zaroz haja była, kto piyrszy tyn lepszy.Tak sie wszyjscy zbestwiyli, że teraz nic, yno wyganiały nas baby na jezioro, żeby na wyngorza zaciepnyć. No ja, poszli my w trojka na noc na taki jezioro w lesie, kaj bez mała najwiyncyj tych ali żyje, bo w tym naszym jeziorze, kole namiotow niy szło chycić ani jednego. Rosowek my nazbiyrali i walymy do tego leśnego najkrotszom drogom bez pola i las, kole trzi kilometry. Cima już było, niż my tam dośli, ale przeca ale nojlepij w nocy bierom. Blyskać sie zaczło, to Ziga padoł: – Chyba nachytomy, bo w burzowy czas łone nojlepij bierom. Niż my nasze kije porozkłodali i zaciepli do jeziora, prziszła tako ulicha, choby sie w niebie dziura zrobiyła. Blyskawice tak waliły, jedna za drugom, że widzieli my sie wszyjscy jak bez dziyń. Zmokli my do suchyj nitki, a paryzole nom radziły baby wzionć ze sobom, to my sie wyśmioli. No ja, nachytali my, ale o tym w nastympnym konsku.Cdn. UTOPEK
Komentarze