Jolop
Jolop


Chwila po tym Jołop siedzioł przi pidle na grobli i kombinowoł, co tu terazki poczonć. Nic niy wymyślił, aż tu łoroz na drodze ku lesie pokozała sie fora, do keryj zaprzongnyto była pora biołych koni. Dioblikowi niy podobo sie bioły kolor, bo mu aniołkow przipomino, z kerymi już niyroz przegroł haja o ziymiańsko duszyczka, toż ani bardzo sie niy dziwoł w ta strona. Fora jednak stanyła przi nim i formon sie do niego odzywo:– Coż tu tak siedzisz i czas mitrynżysz? Czy to ni ma dlo ciebie zajyńcio?– Ni ma, gospodorzu! – padoł Jołop. – Dopiyro sie łoglondom za niom.– Toż wlazuj na fora, wezna cie na służba za parobka. Mojigo Zigusia wziyni do wojska i teraz sie som musza tropić. Jada po drzewo do lasa, to mi pomożesz przi ładowaniu, a co do zapłaty, to sie jakoś dogodomy.– Dyć wom zaroz pomoga gospodorzu – i chyciył łopraty i bicz od Hanysa, bo tak sie mianowoł gospodorz.– Ale żeś jest gibki, jak piekelne nosiyni! – roześmioł sie Hanys.– Bo tyż z piekła pochodza – pedzioł Jołop i chichroł sie przi tym tak, jak na diobła pasowało.Gospodorz sie wcale niy wylynkoł. Podziwoł sie spod formańskij szyldowy na diobła i spytoł sie:– Jakij bydziesz żondoł zapłaty odymie?– No jak sie zgodzicie, to podzielymy sie tym, co na polu urośnie. Za piyrszy rok służby wezna to, co urośnie nad ziymiom, a wy to, co urośnie w ziymi. Zaś na drugi rok na odwyrtka weźniecie se wy to, co na wiyrchu urośnie, a jo to, co pod ziymiom. Na trzeci rok pójdymy o weta. Jak przegrocie, to wezna waszo duszyczka do piekła. Jak zaś jo przegrom, to wom prziniesa pełny miech złotych talarow. Zgoda?Hanys sie poszkroboł po brodzie i za chwila padoł:– Zgoda!Tak to dioboł przistoł na trzi roki na służba za parobka. Roboty u gospodorza było co niymiara, tymtuplym, że wiosna prziszła i siedzieć trza było w polu od wschodu słońca do cimoka. Orali, włoczyli i bronowali wielki morgi pola i sadzili na nim zimioki i ćwikiel.Prziszoł czas wykopkow, dioboł dostoł zeżółtnyte liście ćwiklowe i zczorniałe kłonki po zimiokach.UTOPEK

Komentarze

Dodaj komentarz