– Niy, nic i ni ma, ale w pyndziałek pojechała do sanatorium i teraz musza se som radzić, bezto teraz jo zostoł „siatkorzym”, ale myśla niy na dycko.
– Dzisz go! Jaki mondrala! Niy tak downo żeś sie wyśmiywoł z mojigo Hajndricha i podburzoł go, że ze sakiym chodzi do sklepu tak, ani by baby ni mioł. Zaroz mu powiym, jak przida du dom, kogo żech z tym sakiym trefiyła, to możno go niy bydzie gańba iść po chlyb do sklepu.
– Ja, pozdrow go i powiydz, żeby jutro łon szoł do sklepu, ale niy dowej mu jak dycko odliczonych piniyndzy, bo yno skuli tego jest go gańba, że ni może se z nami siatkorzami stanyć przi piwie przed sklepym.
Ana już nic niy odpedziała, yno gibko sie zwyrtła i przelazła na drugo strona drogi, bo widzi, że lepij sie niy odzywać do Alojza, bo wiyncyj usłyszy.
Za sztyry dni Alojz już wszystko pozjodoł z lodowki, co mu Maryjka narychtowała, jeszcze mu yno zostoł bojtlik napieczonych karbinadli w zamrażarce, toż bez nastympne dwa dni jod je na śniodanie i wieczerzo z chlebym, zaś na obiod z uwarzonymi zimiokami i kefirym. Chcioł se zrobić kiszka i wloł już trzi dni przed tym słodki mlyko z kartonika do boncloka, żeby sie zesiadło, ale kaj tam, mlyko sie yno gorzki zrobiyło i musioł to wyloć do ausgusa. Keby niy tyn lis, kery mu kury wynios, to by w tym mlyku chocioż skorki z chleba zamoczył i niy zniszczyłoby sie. Teraz trza wszystko zjeść, bo ni ma komu resztek dać. Z drugij strony niy trza dować pozor na grzondki w zegrodce i wiyncyj mo teraz czasu na telewizor. Jak to fajnie tak samymu bez baby w doma, żodyn niy buczy i moga se fuzekle na stołku powiesić i robić, co sie chce. Ja ale trza se jedzyni samymu szykować, a to tyż ni ma tak łaps.
Dzisioj se uwarza ryż na gynsto z przibronotnionym masłym i kompotym ku tymu, ale bydzie jodło – pedzioł Alojz i szuko w komorce kartonika, kery se ze sklepu wczoraj przinios. Wyciongnył garniec, naloł połowa wody, posolił jom i postawiył na piecu. Otworził tyn kartonik i widzi w nim sztyry bojtliki a w kożdym dobro gorść ryżu. Kombinuje, czamu to dali do takich małych bojtlikow z dziurkami, ale za zgniły był dokładnie poczytać, co trzeba. Tela yno poczytoł, że do wrzoncyj i posolonyj wody trza wciepać i warzić poł godziny. Nerwowoł sie potym przi otwiyraniu tych bojtlikow, jak woda zawrała, ale udało mu sie nożym rozpruć wszystki sztyry i wsuć do garca. Za dwadzieścia minut jak to wrało, zaczło mu pokrywka dźwigać. Garniec trzilitrowy był fol gynstego ryżu. Jak to dobrze, że przi kurniku zostało jeszcze korytko i chormijo głodnych cilipow, kere dycko przi kurach sie wykormiyły. Ale jak tu wytrzimać jeszcze cołki dwa tydnie bez baby?
Komentarze