Wzion ta swoja połowka chleba do rynki, wstyrczył brele na nos i zaglondo na ta ukroto strona, tak choby tam coś ujrzoł. Sprzedowoczka sie na niego dziwo i pyto sie, czy tam coś niy w porzondku z tym chlebym, kiej tak łoglondo. Alojz symnył brele i godo:
– Niy wszystko jest w porzondku, ale jo myśloł, że widza poł przekrotego szwoba, ale to yno konsek staryj skorki, bo te cygony piekorze stary chlyb, kery niy sprzedajom, moczom i nazod do ciasta dowajom.
Jo myśloł, iże to prowda, i wyciongnył żech swoja połowka ze saka i zaglondom na chlyb, czy ta drugo czyńść tyj skorki ujrza, ale żech sie kapnył, że zaś mie tyn gizd Alojz nabroł. Tyn yno na to czekoł i śmioł sie na cołki pysk sy mie i godo:
– Widzisz, ni mioł żech sposobności cie wczoraj nabrać, toch cie dzisioj na aprila chyciył, przi pyndziałku, ale powiym ci, że u nos w Rydułtowach, kaj jo za synka miyszkoł, była tako baba, że dycko przinosiła poł chleba, abo yno konsek krajiczka nazod do piekorza, bo sztyjc w nim coś znojdła. Roz był to szwob, drugi roz konsek sznorki z miecha, a kejnedy sztomel z cigarety. Za kożdym razym sie z piekorzym wadziła, że go obgodo w cołkich Rydułtowach i żodyn już chleba u niego niy kupi. Piekorz i zawsze doł świyży pecynek chleba, żeby i pysk zawrzić, a w duchu klon na zmierzło baba i niy wiedzioł, jako tymu zaradzić. Przeca żodyn nigdy nic niy znojd, yno ta zmierzło Klara.
Długo to trwało, zanim mu prziszło do głowy, jako jom oduczyć tego kombinowanio. Co tydziyń w strzoda przichodziła po chlyb, a w piontek przinosiła skrowek z jakimś śmieciym i wychcowała nowy chlyb. Piekorz wzion roz i do ciasta zakuloł swiniynto na rolka piyńćsetka z górnikiym, bo to były te lata, jak tyn piniondz geldowoł. Napisoł nożym na chlebie, kery wciepoł do sumionki, mało literka „K”, żeby wiedzioł, że to do Klary naszykowane. Po wyruszaniu i upieczyniu trocha sie ta litera wykoślawiła, ale piekorz poznoł i w strzoda sprzedoł tyn chlyb Klarze. Ta zaś prziszła w piontek, ale nic jakoś niy prziniosła, coby pokozać i dostać chlyb za darmo. Piekorz jom sie pyto:
– Niy znojdliście czasym piyńset złotych w chlebie, bo czeladnikowi wyleciały kajś przi miyszaniu ciasta i niy poradziył ich znojść, a wy dycko mocie szczyńści na coś trefić w chlebie. Baba sie czerwono zrobiła, ale niy prziznała sie. Wiyncyj tyż sie już w jego piekarni niy pokozała i zaczła chodzić po chlyb do inkszego piekorza.
Komentarze