Fonsok

Trefiył żech wczoraj rano Alojza Pytlika, jak szoł ze sklepu i jakoś mi podpod, bo krok mioł choćby rowniejszy, sztramski i jakiś bardzij wyproszczony był. Dycko żech go z daleka poznoł po chodzie, bo szoł pomaluśku i kolyboł sie z nogi na noga, a pukel postawiony choby tyn dzwonnik z Notre-Dame.
– Witej Alojz ! – zagaduja. – Coś mi sie zdo, żeś jakoś odmłodnioł, jo już myśloł, żech cie z kimś inkszym pomylił, chodzisz wezgiernie choby młody źrebek!
– Ani mi niy wspominej, bo to skuli ciebie wszystko, jo tyż taki stary i gupi i w to uwierził.
– Co to za gupoty godosz? Jako to skuli mie?
– A kto napisoł w gazecie, żeby gyńsipympki jeść i pokrziwy?
– To prowda, tak żech napisoł, bo za bajtli my dycko jedli gyńsipymki.
– No widzisz! A jo ci dycko wierza i musioł żech spróbować teraz, bo za łebonia żech niy próbowoł. Natargoł żech na łonce gynsipymkow i potym w doma poukłodoł na chlybie ze świyżym sznitlochym. Masło żech ekstra prziwioz od szwagerki z Rydułtow, bo łona kupuje go na torgu od jakiś znajomyj handlyry z Raciborza, taki dobre jak kiejsik starka działali.
Maryj sie symie śmioła, że w taki gupoty wierza tymu utopkowi, ale z ciekawości tyż zjadła krajiczek przirychtowany z gyńsipymkami. Pedziała, że nawet to dobre było i zgaga i przeszła zaroz. Na drugi dziyń szła do zegrody szukać gyńsipympkow i sama se śnimi chlyb obłożyła na śniodanie. Jo zaś szoł do zegrody trocha podloć grzondki i jak żech sie schylił po giskana, już żech niy poradziył stanyć. Dyć tak mie tyn fonsok zaś chyciył, że nic yno do łożka lygać. Na dyć juzaś mi sie wspomniało o pokrziwach, o kerych żeś tyż w tym cajtongu napisoł. Starzika tyż dycko fonsok chytoł i jak pamiyntom, żodnych lykow niy broł. Starka mu dycko narwała świyżych pokrziw i na płachta mu do łożka poukłodała, a potym łon lygoł na to i rano już był monter i było po fonsoku. Toż w pyńdziałek Maryjka szła ku lesie i prziniosła pełno reklamowka pokrziw. Potym mi pomogła siednyć, poukłodała te pokrziwy na płachcie, sjyna mi koszula i sagimi plecami przewrociyła mie na te pokrziwy. Reszty ci niy musza godać. Jo wrzeszczoł wniebogłosy i som niy wiym, co sie stało, ale zaroz żech ozdrowioł. Wyskoczył żech z tego łożka jak oparzony, bo tyż rychtyk mie oparziło. Zapomnioł żech pedzieć Maryjce, że starka te pokrziwy dekom przikrywała i potym starzik na to lygoł i społ bez cołko noc na tym. Teraz już wiysz, czamu tak sztramsko chodza, bo teraz mom okład z kamelkow na plecach i cołki żech jest obandażowany choby ta mumia egipsko, że choćbych chcioł, to puklaty niy poradza być. Na szczyńści po fonsoku ni ma śladu i dobrze, żeś mi o tych starych metodach przipomnioł.