Jak sie oba kamraty ugodali, tak zrobiyli, wleźli do tego wielkigo sklepu kole kompieliska i Stanik zaroz godo:
– Co wleza do tych supermarketow, to mie zaroz biere na wspominki. Powiydz mi Hajnelku, skond teraz tego towaru tela majom? Mie to z łepy niy umi wylyź, że przedtym sie wlazło do sklepu, toś widzioł yno prozne fachy i trza było piyknie sie tyj sprzedowoczce uśmiychnyć, żeby ci co spod lady wyciongła, a i to wiela niy pomogło. Wloz ześ do masarza, to yno był tyn japoński woszt „nage-haki”.
– Ani mi niy wspominej tego, bo mie tyż pieron biere, jak to teraz widza. Tak zawalone rostolicznym towarym te sklepy i yno brać i to jeszcze możesz cołki fach przekopać, żeby wzionć to, co ci sie zdo nojlepsze i najtońsze. Trza yno nojprzod po kapsie pomacać, czy tam co jeszcze szczyrko.
– Dobrze, żeś mi spomnioł, przeca mom yno piyńć złotkow, a przi takim hycu wypiłoby sie możno i dwa piwa. Niy styknie mi na amoloki, kere tyż rod mamlom.
– Niy miałcz tela chopie, bo mosz przeca wiynkszo pynzyjo niż jo. No ale jo mom dwadzieścia w kapsie, to kupia te sztyry biksy, a ty kup tych amolokow.
Tak sie dogadowali, ale jedyn bez drugigo żyć niy poradzi, toż załatwiyli, co chcieli, i poszli na przimo wydeptanym chodniczkiym ku rzyce Rudzie, kaj za młodu sie dycko kompali.
– Dziwej sie Stanik, jak to tu wszystko zarosło charpyńciami. Pamiyntosz, jako sam fajno trowa rosła, a te olsze miały inkszo farba tych liści.
– Ach, niy godej gupot, inkszo farba, przeca tyż zielono farba majom te liście. No trocha majom takich bronotnych flekow, ale możno i wtedy tak było, yno my na to niy zważali. Co do tych charpyńci, to ci dom recht, tego piyrwyj niy było, bo ludzie tu kozy paśli i te laski nad Rudom były dycko wygolone, choby trowniki kole tyjatru.
– Dyć my już som przi Rudzie, ale kaj som te sztyry klapy, kaj staro Ruda wlatowała. Mi sie zdo tam trocha dalij, ku Kuźni.
– Ja, mosz prawie, tam dalij, kaj widać tako zatoczka, ale coś mi sie zdo, że z tego moczynio nog w rzyce nic niy bydzie. Patrz, jako ta woda kalno i ledwo płynie, a tam, kaj ta zatoczka pełno jakigoś marasu i proznych flaszek plastikowych. Ni ma co! Dyć by nom chyba skora ze szłapow ślazła, jak by my do takij wody wleźli. Siednymy se tu w ciyniu i po jednyj biksie zaliczymy, a potym hajdy ku chałupie. Jutro możno niy, bo jada na zjazd absolwyntow, ale po niedzieli zakludza cie Hajnelku kaj indzij. Tam na pewno jest czysto woda i te szłapska se zatoplomy, a możno i po piosku podepcymy po bosoku.
(cdn.)
Komentarze