Jak żech piyrszy roz szoł do lasa na grziby z ujcym – możno mi było z dziesiyńć lot, możno myni, ale pamiyntom to, jak stanył żech na prawoka i ujec sie śmioł sy mie, jakich to mamlas. Niyroz mi musioł pokazować kijym, kaj stoji grzib pod świyrczokym czy brzozkom. Ujec nigdy na grziby niy szoł bez swojigo kija. Som se go wystrugoł z krynconego dymbczoka i dycko go stawioł w siyni za ławkom, na keryj dziyżka stoła. Godoł na niego po nimiecku „całbersztok”, co by znaczyło zaczarowany kij. Cyganił mie, że ta jego zaczarowano kryka sama go ciongnie tam, kaj moc grzibow rośnie, styknie jom yno trzimać lekko do gory w lewyj rynce, a jak sie koniec łogibo ku dołowi, to wejrzeć w te miejsce, bo na pewno tam grzib rośnie i styknie sie yno schylić i prawom rynkom grzib urwać. Niy dej Boże lewom rynkom grziba urwać, już mosz po zbiyraniu, bo na pewno już nic niy znojdziesz – godoł mi ujec.
Jo w to świyńcie wierził, bo ujec sie ani niy rozśmioł przi tym, a po drugi to dycko przinosiył pełny koszyk nojlepszyj zorty grzibow.
Roz sie zdarziło, że ujec kajś pojechoł na dłużyj, a prawie popadało i ciepło sie zrobiyło. Ludzie nosili grziby z lasa, a jo ni mioł z kim iść. W końcu wzion żech po kryjomu ujcow koszyk i jego „całbersztok” i rano przed szkołom zaszoł żech do lasa. Kij trzimia twardo cołki czas w lewajtce do gory i wlazuja miyndzy małe brzozki i świyrczoki, tam, kaj ujec dycko najwiynksze poloki zbiyroł. Ledwoch yno wloz, zaroz sie kij zamatłoł w paprociach i ku dołowi mie ciongnie. Patrza i rychtyk grzib stoji z czerwonom kapom. Schylom sie po niego, dyć to jest muszora czerwono z biołymi kropkami. Ida dalij i juzaś mi kij zasztopowało na jakimś młodym świyrczoku. Zaś to samo, czerwono kapa, ale niy od poloka, yno od surowiotki szczyplawyj. Takich gadowow sie niy zbiyro – godoł dycko ujec, to tyż yno żech kopnył ze złościom do nij i ida dalij. Ujcowo kryka z dymbczoka była tako ciynżko, że jo jom już wcale niy poradziył do gory trzimać, a na mechu pełno grzibow, ale ani jedyn sie niy godziył do jodła, same jakiś gadowy. Jednego yno kozoka żech znojd i jak sie w doma okozało, cołki chrobawy.
Jak żech to potym ujcowi połosprowioł, śmioł sie sy mie na całego i godo:
– Czyś ty kiedy widzioł, żeby jo do gadowy kopnył. Nigdy tego niy rob, bo kożdy grzib w lesie jest ważny. Jak żeś tak zrobiył, to „całbersztok” cołko moc traci i nic niy pomoże.
Możno to było prowda, bo niyskorzij żech tyż cołki koszyki grzibow du dom snosiył, ale to już żech był trocha starszy, ale już nigdy niy kopoł żech do trujoków.
Komentarze