Siatkorze

– Witom cie Stanik! Downo my sie niy widzieli, kaj żeś sie smykoł? Był żeś chory? Tela razy żech dzwoniył do ciebie i żodyn niy odbiyroł.
– Ja chopie w sanatoriom żech był, w Ciechocinku, razym ze starom. Dopiyro my wczoraj wrociyli i zaś widzisz bydymy sie w sklepie trefiać tak jak dzisioj. Ale dobrze, że cie widza, bo prawie żech chcioł do ciebie sie wybrać, bo dzisioj nasze siatkorki grajom z Holynderkami, to by my trocha pokibicowali. Fajnie grajom te nasze babki, czego niy idzie pedzieć o chopach, kerzi sie tak zgiździyli w tych Rusach.
– Jeronie, to zaroz przibiera dwie biksy piwka i czekom na cia, powspominomy nasze granie w siatkowka, przeca łoba my grali w jednym klubie szkolnym. – No a jest co wspominać. Pamiyntosz tyn mój piyrszy bal do siatkowki? – Przeca, kto by tego niy pamiyntoł. Beczoł ześ wtedy z godzina, zanim my cie ucholkali. Ale powiydz mi, kery wtedy tak sieknył tym balym w tyn synk ze sośniczki?
– To był mój piyrszy bal ze skory, bestoż żech łoń beczoł, ale po koleji ci przipomna: dostoł żech tyn bal na 13. urodziny od ciotki – możno po tymu to taki pechowy był. Ciotka mi go dała i pedziała, że to jest bal do siatkowki i ni mom nim grać we fuzbal. Hila jest z ciynkij skory i bal jest za słaby do kopanio. No toż my wtedy szli do lasa, kaj było nasze bojisko do fuzbala. Jo nios tyn bal paradnie pod parzom, a tyś nios ze Zigusiym ta siatka, kero my rozciongli miyndzy sośniczkami.
– Co to tam za siatka była? Przeca jo jom zrobiył ze siostrom ze starego szpagatu. Rozciongli my dwa te papiorzanne szpagaty miyndzy płotami i powionzali my taki szlajfki z potarganyj staryj płachty.
– No ja, dyć wiym, poł dnia żeście jom plotli, ale była fajno. Przeca to była nasza piyrszo siatka. Fajnie to wyglondało, tako siatka z falbankami miyndzy stromami w lesie, a wiela sie zaroz chyntnych znojdło do granio.
Linie my wymalowali, potym welowanie i już. Tadek po jednyj stronie ze swojom klikom, a my po drugij stronie. Wygrali my piyrszy set 15:12, ale w drugim łoni prowadziyli. Jak Tadek serwowoł, to mie trefiyło odebrać i wtedy żech ształchnył palec. To stykło. Z nerwow kopnył żech do tego bala i godom: chopcy! gromy lepij fuzbal, tak jak dycko. Wszyjscy zaroz hura!!!, bo siatkowka to jest dlo babow – godom.
– Ja pamiyntom i widza jeszcze tyn bal przilepiony do sosny, ale niy pamiyntom, kery tak fest kopnył.
– Jorguś to był! Jak sieknył kapom, to bal aż zagwizdoł i nadzioł sie na suchy synk, kery wystowoł z jednyj sośniczki. Bal sie przilepiył, bo synk prawie wloz miyndzy szewek i blaza przedziurawiył. Dyć tyn bal tak styrczoł choby rychtyk prziklejony i twardy był jeszcze, jak żech go syjmowoł, ale zaroz było yno sssssssss…! i w rynkach mi flak zostoł. Kto by niy beczoł? Piyrszy mecz nowym, prawdziwym skorzanym balym i taki pech.
– Widzisz! A dzisioj tyż należymy do klubu siatkorzy i momy co wspominać.