W programie wycieczki był tyż jedyn dziyń zwiedzanio Zakopanego z noclegiym i potym dwa dni w Słowacji w tych ciepłych źrodłach sie toplać. Wyjechali w pyndziałek rano i kole połednia byli w Zakopanym. Autobus zawioz ich pod jakiś lichszy hotel i musieli czekać jeszcze dwie godziny, aż ich tam zakwatyrujom, bo trocha za wczas przijechali.
Tyn przewodnik, co to wszystko załatwioł, padoł im, że kto chce, może sie przyńść po Zakopanym, a że na Krupowki jest yno konsek, toż Hajnel ze Stanikiym zaroz wyleźli z autobusa i poszli trocha poszpacyrować. Babom sie niy chciało iść, toż poszli sami. Oba już niyroz byli w Zakopanym, ale poradziesiont lot tymu, toż teraz z ciekawości szli połoglondać te konty, kere znali z młodszych lot. Poznać jednak niy poradziyli tego Zakopanego, tela sie pozmiyniało. Poszli obejrzeć kolejka na Gubałowka, bo przeca nigdy za młodu niy poradziyli se odmowić wyjechać do gory i podziwać sie z wiyrchu na Zakopane. Niy poradzili sie jednak gibko tam dostać, bo po drodze tela stoji rostolicznych handlyrzy, kerzi kusili ich swojimi toworami. To im keroś gorolka konsek oscypka do pokosztowanio cisła, to zaś jakiś handlyrz chce im kryka sprzedać, bo widzi, że dwa starziki pomalutku se depcom. Stanik już był na rozwodze, żeby se tako kryka kupić, bo przeca lepij by sie szpacyrowało pod krykom, ale jak słyszoł, wiela gorolik za nia chce, zaroz sie wyprościył i szłapy tyż raźnij mu sie ruszać zaczły.
Tak im czas gibko lecioł, bo na wszystki sztandy musieli sie podziwać i zapomnieli przi tym na ta stacjo kolejki wlyść. Hajnela już głod broł i zmierzlowoł sie, żeby kaj jako chlipionka ciepło zjeść. Poszli nazod i zaroz na dole na Krupowkach ujrzeli ludzi przi stołach na dworze obiod jeść, toż im tymtuplym żołondkiym skryncało. Zaroz tyż wlyźli do tyj Gazdowyj Kuźnie – bo tak sie nazywo ta restauracyjo i znojdli nojtońszo zupa w tyj karcie, był to żurek z wkładkom. Siedli se tyż przi stoliku na dworze, bo fajnie było i słoneczko świyciło. Kelnerka łobleczono po góralsku gibko im tyn żurek ciepły i wonioncy na stoł postawiła. Głośno tam było, a Hajnel przigłuchawy niy słyszoł, że mu ze stroma, pod kerym siedli, spod jedyn kasztan do zupy. Stanik to widzioł, ale wigyjc nic mu niy padoł, bo Hajnel tyż był obrocony i za kelnerkom świdrzył. Za chwila lyżkom tyn kasztan do gymby wraziył i miele tym swojim gybisym tam a nazod. Stanik myśloł, że pyrsknie śmiychym, ale nic niy doł znać po sobie. Jak Hajnel padoł: „mosz tyż tako twardo ta wkładka”, to już niy wytrzimoł i aż forskoł ze śmiychu, ale łobiecoł Hajnelowi, że nic w autobusie niy powiy.
Komentarze