Pultok

Ostatnio jednak Hajnel musioł starymu pultokowi czerwony szlips przipasować bez żodnyj okazje i na dokładka ani konska hyndykowyj pieczonki niy skosztowoł, a było tymu tak:
Listonosz, kery dycko do nich nosiył wszystko, rozchorował sie i teraz prziszła młodo listonoszka z pynzyjom. Wlazła na plac ze swojim kołym i taszom listoniorskom powieszonom na lynksztandze. Koło miało czerwono farba i jak to stary pultok ujrzoł, zarozki sie znojd przi niyj nadmuchany z roztopyrczonym łogonym. Tak zaczon na nia podskakować i groźnie bulkać, że ta pociepła koło i gibko uciykła za fortka. Coż z tego, kiej koło z torbom zostało na placu przi rozbestwionym pultoku, kery wcale niy myśloł odyńść, ale coroz bardzij zawziyńcie fuczoł i gulgotoł, a za chwila przileciały jeszcze dwie putki i tyż pomogały mu larmo robić. Nawet kokot z kurami tyż przilecioł ku fortce, bo downo nic takigo ciekawego na placu sie niy dzioło. Brakowało jeszcze gonsiora i dwie gynsi, kere zajynte były szczybraniym opadowek w zegrodzie. Boroka listonorka przestoła tam możno z poł godziny, zanim do łokna wejrzała hajnelowo Frida, kero już sie niyciyrpliwiła, czamu jeszcze listonosza z pynzyjom ni ma. Wylazła zaroz na dwor, jak ujrzała przi fortce ta nowo listonorka i odegnała kijym pultoka, a za nim uciykła tyż cołko gowiydź spod fortki. Listonorka była cołko roztrzyńsiono i niy pomogła godka od Fridy, że tyn pultok wcale ni ma taki groźny i yno jak co czerwonego widzi, to sie nerwuje. Na drugi roz se sami po pynzyjo na poczta pójdziecie, bo jo tu niy wleza na wasz plac – pedziała stanowczo listonorka.
Po takij groźbie Frida pedziała, że w sobota Hajnel mo pultoka skrocić o łeb i niy bydzie łostudy z nowom listonorkom. Na niedziela zaproszymy Stanika z Rołzom na dobry łobiod – dodała.
W sobota rano Hajnel nabrusiył sikiyrka, naszykował se gnotek kole chlywka i poszoł po pultoka, kery siedzioł jeszcze z cołkom niy wypuszczonom gowiedziom we chlywiku. Jak sie Hajnel zagnoł i drzistnył tom sikiyrom w pultokow hyrdoń, to łeb yno została na gnotku, a hyndyk sie wyrwoł i znojd sie na dachu chlywika, kaj dalij skokoł i furgoł, a że chlywik stoji przi samyj drodze, znojd sie pultok na pace jakiś ciynżarowki, kero prawie przejyżdżała drogom. Hajnel jak to uwidzioł, to gibko leciał do fortki. Musioł jednak nojprzod przez fortka ze zegrody na plac lecieć, a potym dopiyro na droga. Zanim sie na nij znojd, ujrzoł już yno zadek ciynżarowki, kery straciył sie za rogiem somsiadowyj chałupy. Trefiyło Fridzie do masarza po miynso na rolady lecieć, bo przeca gańby se niy bydzie robić, jak już Stanikow zaprosiyli na łobiod.