– Słyszoł żeś Stanik tego „bajtla”, co te wybory przegroł, jak to tymu nowymu prymierowi padoł, że mo podworkowe wychowanie.
– Na toć żech słyszoł! Diosek niy poradzi sie pogodzić z przegranom i chyto sie wszystkigo, żeby tymu nowymu na jego stołek życie obrzidzić. Przeca chop w porzondku i som padoł, że sie na dworze wychowoł, a tyn teraz mu ubliżo i pokazuje swoja wyższość.
– Zaroz mi sie przipomino tako staro ciotka, kero dycko godała, że mom dworowe wychowani, jak żech i coś niy tak odpedzioł. A som wiysz, jak to było na naszym placu, na kerym my sie niby źle wychowali. Przeca wszyjscy my coś w życiu zrobiyli i niy muszymy sie niczego wstydzić teraz.
– No przeca! A pamiyntosz ty tego Jacusia, co go tak sztrynk w doma trzimali i nikaj go niy puszczali. Jego mamulka chciała, żeby mioł pański wychowanie, no i wychowali go na takigo lalusia i chodzi jak pow. Ani cie niy pozdrowi na drodze, chocioż jest moc młodszy od nas.
– Ja to mosz prawie! Jo był we wojsku z takim, co tyż niy śmioł ze synkami za bajtla we fuzbal grać na placu. Wiysz, jak mu kapraliki w skora dowali, jak go kapli. Borok niy poradziył ani na dronżek sie sztreknyć, a co tu godać o tych pompkach i inkszych rzeczach. Po tym mu w końcu mamulka załatwiyła jakiś papiory od dochtorow i go z tego wojska zwolniyli.
– No ja, my sie uczyli jedyn od drugigo, no i starszych my podglondali przi robocie. Jak stary Wiluś drzewo romboł, to mie uczył sikiyra trzimać. A jak ujec Alojz stawioł króliczok, to cało banda synkow zaglondała i uczyli sie przi tym. No ale tyż prowda, że niyroz my na bzdury robiyli starszym. Ze szlojdrow, kere my se sami robiyli, szczylało sie do łokiynkow w pywnicy abo do szolek na masztach. Niy było stroma po blisku, na kery my niy wleźli, a o lezyniu do cudzych zegrodek na raps to ani niy godom.
– Starka niyroz godała: synki, synki, co to z was wyrośnie? Jak taki cuda pochocie w cołkij wsi o was godajom.
– Ale na chacharow my niy wyrośli, a łebonie muszom to przyńść, żeby poznać wszystko, co sie w życiu przido. A najgorzij, jak taki, co był sztrynk i po pańsku wychowany, dorwie sie do władzy i chciołby potym inkszych porzondku nauczyć, a pojyńcio o niczym ni mo.
– Tyż tak myśla i mom nadzieja, że tyn nowy prymier z dworowym wychowaniym zrobi wiyncyj dlo nas wszystkich, niż tyn co niby z „pańskigo domu” wyloz i we wszystkich widzioł złodzieji, chacharow i dziadow.
Komentarze