Maryjka i Bercik

Nojbardzij sie opytowała o graczki i o to, czy bydzie mogła brać ze sobom swoja lalka Frida.
Starko! Czy moja Frida tyż zapiszecie do szkołki? Przeca łona bydzie za mnom tynsknić, jak jo puda sama.
Lalek na razie niy zapisujom do szkołki. Majom tam tela rostolicznych graczek, że yno jeszcze tyj twojij Fridy tam brakuje! Ale jak sie spytosz pani, to ci na pewno pozwoli. Po drugi Maryjka, niy zmierzluj mi sie yno z tom szkołkom, przeca to jeszcze rok cołki musisz sie z nami bawić w doma. Dyć dziepiyro momy grudziyń, jeszcze świynta przed nami, jeszcze możno dzieciontko ci nowe graczki prziniesie, a ty ciyngiym o tyj Fridzie. Dzisioj na wieczor napiszymy do dzieciontka list, żeby o ciebie niy zapomnioło.
Dobra stareczko! Ale musicie mu napisać, żeby mi przinios pod chojinka takigo wielnoskigo miśka. Jeszcze wiynkszego, niż mo Bercik od somsiadow.
Napiszymy Maryjko! Napiszymy!
Ale jo chca, żeby łon poradziył godać!
Tego to jo tam niy wiym, czy bydzie godoł.
Od Bercika to poradzi pedzieć: Beeee...! i Mamooo...! Yno go trzeba bez pupa piznyć trocha rynkom.
Wiysz, co mi prziszło do głowy? We Wilijo wszystki zwierzynta poradzom ludzkim głosym godać, to jakbyś doprowdy tego Bera dostała, sama śnim pogodosz. Musisz ale w nocy stanyć, jak my pódymy na pastyrka i czekać do północy. Łoński rok, jak my ze starzikiym prziszli z pastyrki, to my poszli do stajnie ku Maksowi trocha mu łowsa do żłoba nasypać. Wszystko nom Maks pogodoł, kto go biczym śmignył po nogach, kto mu woda do picio w zmazanym kiblu przinios i rostomajnte rzeczy my sie dowiedzieli. Starzikowi sie tyż dostało, że go kedyś brzidko sprzezywoł, jak niy umioł fury z drzewym bez przikopa uciongnyć.
Stareczko! A koty i psy tyż poradzom godać we Wilijo?
Na toć dziołcho!
To jo sie już niy poradza doczekać na te świynta. Teraz stareczko napiszcie mi zarozki tyn list do Dzieciontka. Pedziałach ci, że po wieczerzy! Przidź do mie na wiyrch po dobranocce i wtedy ci tyn list napisza. Teraz ni mom czasu, musza jeszcze do sklepu iść. Świynta na karku, a jo jeszcze piernika do moczki ni mom i dużo inkszych rzeczy mi jeszcze brakuje.
Taki piykny Misiek, jaki sie znojd pod chojinkom, to yno sie prziśnić może. Jak go Maryjka ujrzała, to i zaroz godka chyciyło. Wszyjscy sie do nij odzywajom: Czy ci sie podobo? Czy aby ni ma za wielki? Czy mioł być zielony? Nic do nij niy dochodziyło, klynkła pod chojinka i ani sie niy ruszo, yno patrzy jak urzeknyto na zielonego pluszowego miśka, kery siedzioł se pod chojinkom na chrubyj ksionżce do kolorowanio. Potym pomału siongła rynkom ku jego łapce, chyciyła go pod parza i godo: Podź ku mie moj nojlepszy misieczku. Tyś jest nojpiykniejszy na świecie. Dziynkuja ci Dziecionteczko za takigo piyknego misia, teraz sie byda śnim kolegować. Oczka mo taki świyconce i wielnoski choby Bercik od somsiadow. Byda mu godać „Bercik”!
Tak to mały pluszowy, zielony misiek zostoł imiynnikiym synka od somsiadow.
Maryjka sie teraz niy umiała doczekać, aż starka ze starzikiym pódom na pastyrka, bo przeca musi se pogodać z miśkiym.
Cołki czas śpiywała mu kolyndy, ze starkom i starzikiym przi chojince i trzimała „Bercika” na klinie. Nie dała go ani tyknyć starszyj siostrze Agacie, kero zaroz pedziała: Teraz już lalka Frida ni mo co szukać w tym pokojiczku dlo lalek. „Bercik” bydzie tam rządziył!
Niyprowda! Powiydz i mamo, żeby mi dała spokoj. „Bercik” sie na pewno z Fridom zgodzi! Jeszcze jak se śnim dzisioj pogodom, to sie na pewno z Fridom bydom do kupy bawić.
Ty myślisz, że taki szmaciany misiek umi godać? Jak ty sie z nim pogodosz mondralo? To ni ma Bercik od somsiadow. Dziwejcie sie Starko! Agata niy wiy, że dzisioj wszystki zwierzontka o północy poradzom godać! Spytej sie Starzika, to ci powiy, jak łoński rok we Wilijo z Maksym godali.
Powiydzcie i Starziku!
Świynto prowda! Dzisioj w nocy wszystki zwierzynta poradzom ludzkim głosym godać!
No ale tyn twoj „Bercik” ni ma przeca żywy. Jak taki konsek szmatki poradzi godać?
Tu już Maryjka niy wytrzimała, rozpłakała sie i przicisko do siebie pluszowego miśka, poszła ku Starce na klin. Starka Ana przituliła jom i po cichu do ucha i pedziała:
– Niy płacz Maryjko, bydziesz widzieć, że pódzie śnim pogodać, yno musisz fest tego chcieć.
Niy nerwuj jom Agata! Lepij powiydz, że ci żol. Niy pamiyntosz, jak jeszcze Maryjki na świecie niy było, jak żeś pisała kartka do Dzieciątka, żeby ci siostrziczka prziniosło. Teraz, jak mosz młodszo siostrziczka, to i bydziesz na sprzyk godać!
Idź sie już łoblykać, jak chcesz z nami iść na pastyrka, bo za sztwierć godziny muszymy wychodzić.