Maryjki, kero doś drabko szła drogom ze sklepu, dognała z biydom Rołza, kero jest doś przi sobie. Zafuczano nareszcie jom dopadła i godo:
– Dziyń dobry Maryjko! Słyszałaś ta nowina o Pytlikach?
– Niy, niy słyszałach…
No i podziwej się, jak to ludzie plotkujom. Bo jo słyszała, żeś ty to już słyszała.
Dwóch kamratow, starych kawalerow, trefiyło sie na weselu.
– Jakech był młodszy – godo jedyn drugimu – niy ciyrpioł żech chodzić na śluby.
– Niy godej! A toż czamu tak?
– Bo dycko sie znojdła jakoś staro ciotka, kero mie po plecach poklepowała i godała uradowano: „Teraz na cia dran!”.
– No i co, przestały ci tak godać?
– Ja, przestały, od czasu jak jo tak zaczon robić na pogrzebach.
Hajnel ze Stanikiym byli na wczasach nad jeziorym, pożyczyli se łodka i wypłynyli na ryby z wyndkami. Nachytali mocka ryb i jak jadom już nazod ku brzegu, Stanik sie pyto:
– Nacechowoł ześ jako te szczyńśliwe miejsce, kaj te ryby tak fest brały?
– Na toć! Zrobiył żech krziżyk na borcie w tym miejscu, kaj my chytali.
– Tela lot cie znom, a niy wiedzioł żech Hajnel, żeś tako klipa! Przeca jutro mogymy niy dostać w wypożyczalni ta samo łodka!
Mały Richard rzyko na wieczor przi łożeczku:
– Ponboczku, zrob tak, żeby Madryt był stolicom Szwecje.
– Ale Richardku, co tyż to za gupoty godosz?
– Bo wiycie starko, jo tak napisoł na klasowce z geografie.
W szpitalu na Glywickij pyto sie dochtor chorego Bercika:
– Czy wie pan ile nóg posiada pies?
– Sztyry!
– A ile ma uszu? – Pyto dalij dochtor.
– Na dyć dwoje!
– A oczu?
– Wyboczcie panie dochtorze, ale wyście rychtyk psa niy widzieli?
Tego samego Bercika na stowce pyto sie dochtor wojskowy:
– Słyszy pan dobrze?
– Yno tak poł na poł – pado Bercik.
– Niemożliwe! Albo słyszy sie wszystko, albo sie w ogóle nie słyszy, zaraz to sprawdzimy. Proszę powtórzyć za mną: „Dziewięćdziesiąt sześć”.
– Sztyrdziyści osiym! – odpedzioł Bercik.
Komentarze