Mora

Dycko o dwanostyj w nocy baba sie kajś traciyła. Pora razy Paul wachowoł w nocy, ale dycko przed samom połnocom spani go sromotne brało, toż usnył i niy wiedzioł, co sie dalij dzieje. Obudził sie dycko kole poł jednyj i nigdy baby w łożku niy zastoł. Zawzion sie jednak, żeby to wybadać, toż roz przed spaniym zrobiył se mocnyj bonkawy i wypiył po kryjomu, coby sie baba niy kapła. Przed połnocom udowoł, że śpi twardo i widzi, że baba stowo z łożka i idzie przed siebie, toż łon po cichutku wyloz i idzie za niom. Baba yno idzie przed siebie prosto do lasa. Paul se pomyśloł, że możno idzie do swojij mamulki, kero za tym lasym miyszko, abo tyż spotyko sie po kryjomu z jakim kochankiym, o kerym łon niy wiy. Rostoliczne myśli łaziły po głowie Paula.
W połowie lasa baba stanyła kole takigo jednego stroma i czekała.
Za chwilka trzi razy puchocz zahukoł i wtedy przistompiyła ku stromie i zaczła go obłapiać, ale tak go fest ściskała choby go udusić chciała. Chop cały wystraszony dziwo sie, co tyż łona wydziwio, i przipomniało mu sie, że go odradzali sie śniom żynić, bo bezmała swojigo piyrszego chopa udusiyła. Odegnoł jednak te złe myśli i dalij podglondo ta baba, co tyż to wydziwio. Jedna obiyło na zygarze, to baba ustała, puściyła tyn strom, obrociyła sie i poszła ku chałupie. Powtorzało sie to tak kożdo noc i Paul czuł, że niy wytrzimie śniom delij. Wiedzioł, że jego baba to mora, kero dusi po nocach, to mo we krwi i trza i jakoś pomoc.
Wybroł sie do tego lasa i znojd tyn strom, ku kerymu jego baba chodzowała. Ścion go i koniym przismyczył na swój plac.
Prziszła połnoc i Paul zaś wachowoł, co teraz bydzie. Dwanoście wybiło na zygarze, baba stanyła i rzynie ku lesie. Jak prziszła w te miejsce i ujrzała yno łodziymek po swojim stromie, padła na nim trupym – umarła.
Paul nadarymnie wydziwioł, bo myślol, że babie pomoże, a łon jom dokludziył do śmierci.
Trzeci roz sie już niy ożyniył, a ludzie ze wsi daleko mijali jego gospodarstwo, bo boli sie tego stroma, kery leżoł na jego placu.
Paul go niechoł w spokoju na pamiontka, bo chocioż jego drugo baba łokozała sie morom, to jednak przoli sie festelnie bez cołki poł roku.