Brali go do roboty z inkszych wsi i dobrze mu płacili. Po robocie szoł dycko do wspomnianyj karczmy i tam poradziył niyroz wszystko, co zarobiył, utyrmanić z kamratami.
Roz tyż miarka przebroł i te popijani piwa przeciongło sie do nocy. Miyszkoł po drugij stronie Rudy i z karczmy szoł na przimo przez łonki, kaj mioł już swój chodnik wydeptany prosto na mostek przez rzyka. Tym razym jednak ujrzoł na łonce jakiś światełko pod lasym i szoł prosto na nie, bo myśloł, że to w jego chałupie w izbie sie świyci. Niy doł pozor i straciył swój chodniczek spod nog, bo te światełko go zbamonciło. Za chwilka sie światełko straciyło i teraz niy wiedzioł, w kero strona iść. Chodziył tam i nazod w kołko po tyj podmokłyj łonce i niy umioł trefić na drożka ku mostku. Był już fest zmochany i wystraszony, że mu trefi noc przesiedzieć na mokryj łonce, toż klynknył w tym lynku na łoba kolana i zaczon rzykać na głos. Prosiył Ponboczka o przeboczynie i przirzekoł na wszystkich świyntych, że już wiyncyj niy bydzie pił piwska ani gorzołki i noga jego niy stanie w tym szynku nad rzyczkom, ale żeby mu Ponbog yno pomog du dom trefić. Po tym rzykaniu poderwoł sie z ziymi i zaczon na nowo szukać mostku na rzyce, no i rychtyk musioło mu pomoc te rzykanie, bo znojd za chwilka tyn mostek. Juzaś klynknył przed mostkiym i zaś zaczon rzykać, żeby mu świynci pomogli szczyńśliwie przyńść na drugo strona. Niy dziwota, że ni mioł pewności, bo mostek był wonski, zrobiony z poru desek przibitych do kolikow wbitych do dna. Jak szczyńśliwie przyńdzie, to obiecowoł kapliczka wybudować przi drodze do wsi i wiyncyj sie niy obejrzy na piwo.
Jak był w połowie rzyki, mostek sie pod nim zarwoł, bo deski były już nadpruchniałe i wpod do Rudy. Spamiyntoł sie w zimnyj wodzie i zaczon klonć wiela wlazło na cołki świat i wszystkich świyntych, że mu niy uwierzyli w jego obiecki. Wrzeszczoł na cołki głos, że prawie bydzie pił dalij i do karczmy chodziył. Brzyg jednak w tym miejscu był wysoki i ni mog sie z wody wydostać, toż szoł w doł rzyki, aż zaszoł do drugij wsi i tam dopiyro wyloz w miejscu, kaj ludzie krowy przeganiali na drugo strona i był brzyg niski. Trwało to jednak długo te nocne wandrowanie po rzyce i ludzie, kerzi rano szli krowy przeganiać, jak widzieli go takigo utoplanego, zaczli uciekać, bo myśleli, że to utopek ze rzyki wyłazi. Nic niy pomogło, chocioż wołoł, żeby mu kery kabota pożyczoł, bo jest mulorzym z Rownia i zimno mu jest siarońsko.
Od tego czasu jednak sie trocha poprawiył, bo niy przesiadowoł w karczmie do ćmoka, ale uciekoł du dom po jasnoku.
Komentarze