Jak potym szoł do inkszyj wsi szukać jakigo konta, wyskoczył z lasa dioboł, stanył przed nim na drodze i godo:
– Posłuchej karlusku, jo ci dom nowo chałupa i kyns pola, ale mie musisz przijonć za parobka na trzi lata. Jak bydziesz dlo mie mioł sztyjc robota, to po trzech latach dom ci spokoj i cołki gospodarstwo bydzie twoji, ale jak byś bez tyn czas ni mioł dlo mie roboty, to twoja dusza i od twojij baby bydzie moja. Karlus se to rozwożył i padoł diobłowi, że do miesionca mu do znać. Bez cołki tyn czas szukoł na gwołt pomiyszkanio, ale nikaj nic niy znojd i tak jak sie z diobłym ugodoł, zawołoł go w tym czornym lesie i zgodziył sie na jego zobiyżki. Prosiył yno, żeby chałupa była wielko i piykno.
Za niydługo karlus ożyniył sie z tom swojom lipstom i zamiyszkali w tyj piyknyj i wielkij chałupie na końcu wsi, kero mu dioboł wystawiył bez jedna noc. Zaroz tyż w piyrszy dziyń, jak yno sie młode państwo wkludziyło, prziszoł dioboł i padoł, że od teraz bydzie tu razym z nimi miyszkoł w ekstra izbie dlo pachołka i bez trzi lata bydzie przichodziył po robota. Na piyrszo robota młody żyniok kozoł mu ogrodzić cołki gospodarstwo, posadzić stromy w zegrodzie i kwiotki kole chałupy. Dioboł sie straciył, ale za chwila był nazod po nowo robota, bo to już wszystko porobiył. Młody gospodorz poszkroboł sie po głowie i kombinuje co by mu teraz dać do roboty, żeby diobłowi sie odechciało na dłużyj. Wymyślił, żeby dioboł przenios tukej bliżyj wszystki gory, kere widać w pogodny dziyń daleko za lasami. Do tego mo tu być wielko rzyka zaroz za płotym w dolinie, most przez nia i bito droga aże do miasta. Na drugi dziyń dioboł prziszoł po nowo robota, bo wszystko już było fertig. Młody gospodorz sie zasmuciył, bo widzi, że niy wytrzimie tak bez trzi lata i pedzioł o wszystkim swojij młodyj babie. Ta sie wiela niy namyślała, yno wyrwała trzi nejdelsze włosy z głowy i pedziała żeby doł to diobłowi, coby ich wyprościył. Włosy były fest skryncone, bo baba była lukato a długie, że rozpuszczone zasłoniały cołki pleca. Dioboł sie straciył i chyciył sie zaroz do roboty. Minył rok, drugi a diobła nima. Jednego dnia jechali bryczkom do miasta i widzom diobła siedzieć pod tym nowym mostym, jak prości te włosy. Dioboł zaroz wyskoczył i padoł, że przegroł, wszystko jest od nich i straciył sie im z łocz.
I tak sie okozało, że staro powiarka sie sprowdziyła, tam kaj baba wlezie, dioboł ni mo co szukać.
Komentarze