Człowiek tyn mioł długo siwo broda. Jak chop prziszoł ku nimu, żeby sie spytać, co szuko na jego kupce gnoja, brodocz sie piyrszy odezwoł. Prosiył, żeby mu chop przinios ze swojij chałupy jaki stare lonty do łobleczynio, no i żeby mu tyż fajka przinios swiyżo nabikowano tabakom, bo chce se zakurzić. Za to obiecoł powiedzieć chopu, co go czeko na bezrok i że bydzie mu bardzo wdziynczny za to.
Chop zamiast spełnić te życzynie, zaszoł do wioski i sprowadziył na pole pora inkszych chopow i policyjanta. Jak prziszli, to tyn istny durch siedzioł spokojnie na tyj kupie gnoja. Jak go wszyjscy obstompiyli, pogładziył sie po tyj długij brodzie i spokojnym głosym padoł: Dobry człowieku! Ni ma żech z tego świata i wcale sie was niy boja, wiym, że mi niy poradzicie nic zrobić. Tak jak żech ci obiecoł, teraz przepowiym ci twoja prziszłość.
Powiym ci, że czekajom cie same niyszczyńścia na bezrok. Baba ci ciynżko zachoruje, koń ci zdechnie, a na koniec ty som w strasznych mynkach pońdziesz z tego świata. Jo chcioł wszystko zrobić, co yno jest w mojij mocy, żeby wszystki te niyszczyńścia od ciebie odegnać, ale tyś sie pokozoł wielkim niygodziwcym i chcioł żeś mie zawrzić w hereszcie, a możno i zabić. Stykło yno spełnić moji życzynia i wszystko by sie cofło od ciebie.
Ludzie i policyjont, kerych chop skludziył, tak sie wylynkali tyj przedmowy, że zapomnieli godki przez jakiś czas i myśleli, że to jakiś zły śnik. Jak sie spamiyntali, że to sie dzieje doprowdy, tego sagigo człowieka z siwom brodom już niy było na kupie gnoja. Pokiwali yno głowami i ze smutnymi minami rozeszli sie du dom.
Chop myśloł, że to jakiś wandrus chcioł go yno naciongnyć, ale te nogłe jego zniknycie dało mu do myślynio i połosprowioł to w doma swojij babie. Ludzie ze wsi mijali ich teraz z daleka i niydługo potym rozchorowała sie baba i umarła. Zaś w jedna letnio burza pizła do chałupy błyskawica i zaczło sie polić na gorze, kaj trzimali obiyli. Chop chcioł gasić, ale tak go poparziło, że w ciynżkich mynczarniach umrził za pora dni w lazarecie.
Tak to już jest, jak sie niy wierzi w dziwne zdarzynia, kere i w dzisiejszych czasach majom miejsce, a my udowomy, że nic niy widzymy.
Komentarze