- Cześć Alojz!!!Zaglondom, kto to mie woło, i widza Jonka. Farona, tela lot my się niy widzieli, a łon mie poznoł! Jo go zresztom tyż. Zaroz tyż dali my sie do godki. Nojprzod wypytali my się o zdrówko, nasze familije, no i to, co nos nojbardzij szpanowało - wiela kiery mo pynzyje.Łokozało się, ze momy po równo. Potym godali my jeszcze o swojich babach, dzieckach, wnukach, polityce, szporcie, aż brakło nom tymatow. A że chcieli my jeszcze ze sobom pobyć, zaprosiołech Jonka do Szarotki na piwo. Siedli my se do stolika i tak piwkowali pomału. Jak my już byli przi piątym, Jonek mi pedzioł tak:- Wiesz, Lojzik, wy w tej waszej gwarze śląskiej macie połowę słów niemieckich.Niby padoł mi to spokojnie i bez złośliwości, ale mie to trocha dziubło. Podziwołech się na niego - tyż spokojnie i bez złośliwości, a potym zaczonech mu tuplikować:- Suchej yno Jonek, naszo śląsko gwara to je taki zakonserwowany język staropolski. Wejrzij se jednak na tyn dzisiyjszy język polski. Eli łon jest rychtik taki czysto polski? Jo tam widza mocka słow angielskich, francuskich i pieroch wiy jakich jeszcze. Czamu to, Jonku, jak idziesz do masorza, niy prosisz o kwadrans kilograma kiełbasy abo we monopolowym niy prosisz o kwadrans litra żytnij? My, Ślązoki, godomy sztwierć. I to je bardzij po polsku. Wy, Jonek, chodzicie na dansingi, pijecie drinki, oblykocie eleganckie garnitury, zakłodocie na nos okulary i wyglądocie w tym ekstrawagancko. Czynsto mocie jakieś konsternacje, irytacje, insynuacje, libacje i ostentacje. Toż powiydz mi teraz yno, kere z tych słow je czysto po polsku?Jonek nic mi na to niy odpedzioł, yno poszkroboł się za uchym. Potym zaczon łosprowiać z blank „inkszyj beczki”:- Wiesz, Lojzik, w tych stronach, gdzie ja mieszkam, w ubiegłym roku mieliśmy srogą zimę. Śniegu napadało miejscami na 75 centymetrów.Toż jo mu tyż pedzioł: - Jonku, a tukej, kaj jo miyszkom, łońskigo roku tyż my mieli srogo zima. Ziymia miyjscami nom zmarzła na trzi sztwierci metra. Chciołech ci tyż jeszcze pedzieć, ze my, Ślązoki, poradzymy po polsku pisać, czytać i rachować, a tam, kaj trzeba, umiemy także mówić.Jo skończoł godać, ale widziołech, że Jonek mo gymba łotwarto i chce mie dalij słuchać. Toż żech mu pedzioł: - Weź ty teraz laga po piwie, a jo ci po cichu zaśpiywom coś po naszymu. No i zaśpiywołech: „Momy nowo wyliczanka, wolisz krupniok czy kaszanka. Czy kiełbasa zamiast wusztu, czy z bratruły, czy tyż z rusztu. A jak lubisz jeść jom bardzo, to ze zymftym czy z musztardom”.
Komentarze