Idzie zima

Tak to już je na podzim, ale teroz, podwiel momy jeszcze pogoda trza pomyśleć ło domowej zwierzinie: psom buda łogacić a kotom zrychtować jaki miyjsce, kaj by sie mogły bez zima schronić! Jo tyż mom dwa psy, ale łone miyszkajom snami we chałpie.
Za młodu były we bloku chowane, bezto do budy iść niy chcom. Nasze i cudze koty zimowały dycko we psowej budzie, co bez dwadziścia lot prożno na placu stoła. Mój chop jom łogacił, a na kożdy podzim dowali my do nij nowo słoma. To byście niy uwierzili, jak żech rano wołała do żarcio, to śnij i piyńć kotow wylazło, chocioż my mieli yno trzi. Łońskigo roku buda sie rozleciała, a nasze koty musiały przezimować we pywnicy, ale moja cera namowiła tatulka, coby tym cudzym kotom, co wele nos lotajom tyż jako buda zmajstrowoł i tak za naszym garażym postawili staro szafka, łobili jom wykładzinom, wyszykowali prowizoryczny daszek a ze bokow wyrżnyli małe dziury. Koty w nij przezimowały, choć żech myślała, że niy trefiom, a jedym mały pasiaty kocurek łostoł na stałe.
Miyszkom teroz we piyknym miejscu, chocioż to je pojstrzodek łosiedlo ze wysokimi blokami. Nałokoło rosnom roztomańte stromy a krzoki, cołkiym jak we parku, bezto momy tu ptoki. Padałach już mojimu chopu, coby postawił im na zima kormik na placu, żeby sie nasza, maluśko wnuczka mogła na nich dziwać bez łokno, ale boja sie, że nasze frechowne kociska tych borokow przegoniom.
Zanim przidom mrozy mieliby my sie rozejrzeć, eli ktoś niy potrzebuje naszyj pomocy. Wiela je terozki starych a samotnych ludzi. Nikerzi dziecka majom, ale łone miyszkajom kajś we świecie. Cóż ze tego, że im piniondze dajom, jak tatulek abo mamulka niy bardzo wiedzom jaki użytek śnich zrobić a kaj sie łobrocić. Czasym trza komu narombać drzewa, abo naniyść wonglo, kedy indy prziniyść towor ze sklepu abo iść ze starkom do urzyndu.
Jedyn stary chop mi kiejś padoł tak: – Wiysz dziołcha, tyn świat je taki usmolony, bo ci dobrzi nic niy robiom, coby było jeszcze lepij!
Jo se tyż myśla, że Ponboczek dobrze tyn świat narychtowoł, ale chcioł, coby my tyż troszka wiyncy zrobili niż to, co nom kożom abo o co nas poproszom.

Komentarze

Dodaj komentarz